Guillermo Mendizábal – Wikipedia, wolna encyklopedia

Guillermo Mendizábal
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Guillermo Mendizábal Sánchez

Data i miejsce urodzenia

8 października 1954
m. Meksyk

Wzrost

178 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1974–1983 Cruz Azul 260 (22)
1983–1985 Tecos UAG 61 (5)
1985–1986 Rayo Vallecano 28 (2)
1986–1991 Guadalajara 109 (2)
W sumie: 458 (31)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1978–1981  Meksyk 24 (3)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1995–1996 León
1996 Veracruz
2003 Correcaminos UAT
2005 Lagartos
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Guillermo "Wendy" Mendizábal Sánchez (ur. 8 października 1954 w mieście Meksyk) – meksykański piłkarz występujący na pozycji środkowego pomocnika, w późniejszym czasie trener. Jego brat, Marco Antonio Mendizábal, również był piłkarzem.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Mendizábal pochodzi ze stołecznego miasta Meksyk i jest wychowankiem tamtejszego klubu Cruz Azul. Początkowo występował na pozycji środkowego obrońcy, będąc rezerwowym dla Alberto Quintano, lecz później został przekwalifikowany przez trenera Raúla Cárdenasa na środkowego pomocnika i tam pozostał już do końca kariery. W meksykańskiej Primera División zadebiutował w sezonie 1974/1975, natomiast premierowego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił 27 grudnia 1975 w wygranym 3:2 spotkaniu z Laguną. Szybko został podstawowym zawodnikiem drużyny i pierwszy sukces w niej odniósł podczas sezonu 1978/1979, kiedy to zdobył mistrzostwo Meksyku. Sukces ten powtórzył również rok później, w rozgrywkach 1979/1980, także pełniąc rolę kluczowego piłkarza ekipy prowadzonej przez Ignacio Trellesa. W sezonie 1980/1981 wywalczył za to tytuł wicemistrzowski. Ogółem w Cruz Azul spędził dziewięć lat i jest uznawany za legendę klubu.

Latem 1983 Mendizábal przeszedł do zespołu Tecos UAG z siedzibą w mieście Guadalajara. Jego barwy reprezentował przez kolejne dwa sezony, jednak mimo regularnej gry w wyjściowym składzie nie zdołał nawiązać do sukcesów odnoszonych w swoim macierzystym klubie. W późniejszym czasie wyjechał do Hiszpanii, gdzie podpisał umowę z drugoligowym Rayo Vallecano z Madrytu. Spędził tam rok w roli podstawowego gracza, lecz walczył ze swoim zespołem tylko o utrzymanie w Segunda División i szybko powrócił do ojczyzny, zostając piłkarzem Chivas de Guadalajara. Już w pierwszym sezonie w tej ekipie, 1986/1987, zdobył trzeci w swojej karierze tytuł mistrza Meksyku. Początkowo był pewnym punktem drugiej linii Chivas, lecz po kilku sezonach zaczął tracić miejsce w wyjściowej jedenastce, nie odnosił również z klubem kolejnych sukcesów. Karierę zakończył w wieku 37 lat.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Meksyku Mendizábal zadebiutował za kadencji selekcjonera José Antonio Roki, 15 lutego 1978 w wygranym 5:1 meczu towarzyskim z Salwadorem. Premierowego gola w kadrze narodowej strzelił już w kolejnym występie, 4 kwietnia 1978 w wygranym 3:0 sparingu z Bułgarią. W tym samym roku został powołany na Mistrzostwa Świata w Argentynie, gdzie wystąpił we wszystkich trzech meczach swojej drużyny: z Tunezją (1:3), RFN (0:6) i Polską (1:3). Meksykanie po komplecie porażek odpadli jednak z mundialu już w fazie grupowej. Później regularnie grał jeszcze w eliminacjach do Mistrzostw Świata 1982, podczas których wpisał się na listę strzelców w spotkaniu z USA (5:1), natomiast jego kadra nie zdołała się ostatecznie zakwalifikować na rozgrywany na hiszpańskich boiskach światowy czempionat. Swój bilans reprezentacyjny Mendizábal zamknął na 24 rozegranych spotkaniach, w których zdobył trzy bramki.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Mendizábal został trenerem. Pierwszą samodzielną pracę w tym zawodzie podejmując w połowie 1995 roku w Club León. Drużynę tą prowadził przez kilka kolejnych miesięcy bez większych sukcesów, w 26 spotkaniach zanotował bilans dziewięciu zwycięstw, dziewięciu remisów i ośmiu porażek i w lutym 1996, został zastąpiony przez José Luisa Saldívara. W tym samym roku został szkoleniowcem Tiburones Rojos de Veracruz, jednak odszedł z zespołu po ośmiu meczach, w których zdołał odnieść tylko jedno zwycięstwo. W późniejszym czasie powrócił do swojego macierzystego Cruz Azul, gdzie pełnił rolę dyrektora sportowego, a na ławkę trenerską powrócił w 2003 roku, podpisując umowę z drugoligowym Correcaminos UAT z siedzibą w mieście Ciudad Victoria. Tam nie zanotował jednak żadnego osiągnięcia, a wiosną 2005 był szkoleniowcem innego drugoligowca, Lagartos de Tabasco, w którym również nie odniósł żadnych sukcesów.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]