Pedro Soto – Wikipedia, wolna encyklopedia

Pedro Soto
Pełne imię i nazwisko

Pedro Soto Moreno

Data i miejsce urodzenia

22 października 1952
San Miguel El Alto

Wzrost

178 cm

Pozycja

bramkarz

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1974–1975 Club América ?? (0)
1975–1976 Laguna 32 (0)
1976–1981 Club América 39 (0)
1981–1982 Atletas Campesinos 23 (0)
1982–1984 Puebla 34 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1978  Meksyk 3 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Pedro Soto Moreno (ur. 22 października 1952 w San Miguel El Alto) – meksykański piłkarz występujący na pozycji bramkarza.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Moreno rozpoczynał swoją karierę piłkarską w rozgrywkach 1974/1975 jako zawodnik zespołu Club América z siedzibą w stołecznym mieście Meksyk. Po roku został zawodnikiem klubu CF Laguna z Torreón, gdzie spędził dwanaście miesięcy w roli podstawowego golkipera, po czym powrócił do Amériki. Tam początkowo również miał pewne miejsce między słupkami, lecz po upływie niecałego sezonu stracił pozycję pierwszego bramkarza na rzecz Francisco Castrejóna, a później pozostawał wyłącznie alternatywą dla legendy klubu, Héctora Zelady. W 1977 roku triumfował ze swoją macierzystą ekipą w najbardziej prestiżowych rozgrywkach kontynentu, Pucharze Mistrzów CONCACAF, a także zdobył z nią Copa Interamericana. Po pięciu latach ponownie odszedł z Amériki, tym razem do Atletas Campesinos z siedzibą w Querétaro, gdzie mimo regularnej gry nie odniósł większych sukcesów, a po sezonie 1981/1982, kiedy to klub został rozwiązany, podpisał umowę z Puebla FC. Tam w rozgrywkach 1982/1983 w roli pierwszego bramkarza wywalczył pierwszy zarówno w swojej karierze, jak i w historii zespołu tytuł mistrza Meksyku. Karierę zakończył w wieku 32 lat.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Meksyku Moreno zadebiutował za kadencji selekcjonera José Antonio Roki, 4 kwietnia 1978 w wygranym 3:0 meczu towarzyskim z Bułgarią. W tym samym roku został powołany na Mistrzostwa Świata w Argentynie, dokąd pojechał w roli rezerwowego golkipera, jednak po kontuzji pierwszego bramkarza José Pilara Reyesa w trakcie drugiego meczu, z RFN (0:6), zastąpił go między słupkami. Bronił również w ostatnim spotkaniu, z Polską (1:3), a jego kadra po komplecie porażek w trzech konfrontacjach odpadła z mundialu już w fazie grupowej. Soto nigdy więcej nie zagrał już w kadrze, zamykając swój bilans reprezentacyjny na trzech rozegranych meczach, w których przepuścił sześć goli.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]