Danuta Perka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Danuta Perka

Data i miejsce urodzenia	22 czerwca 1956 Korsze
Wzrost	170 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Uniwersjada srebro Meksyk 1979 bieg na 100 m ppł Halowe mistrzostwa Europy złoto Wiedeń 1979 60 m ppł Mistrzostwa Polski złoto Bydgoszcz 1976 sztafeta 4 x 100 m złoto Poznań 1979 sztafeta 4 x 100 m złoto Bydgoszcz 1983 sztafeta 4 x 400 m srebro Bydgoszcz 1983 bieg na 100 m ppł brąz Bydgoszcz 1976 bieg na 100 m ppł brąz Poznań 1979 bieg na 100 m ppł brąz Zabrze 1981 bieg na 100 m ppł brąz Bydgoszcz 1983 bieg na 100 m ppł

Danuta Perka, z d. Wołosz^[1] (ur. 22 czerwca 1956 w Korszach^[2]) – polska lekkoatletka – płotkarka, halowa mistrzyni Europy (1979), wicemistrzyni Letniej Uniwersjady (1979).

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Była zawodniczka Gwardia Warszawa.

Największe sukcesy w karierze osiągnęła w 1979, zdobywając halowe mistrzostwo Europy w biegu na biegu na 60 m pł z wynikiem 7,95 (drugie miejsce w tym biegu zajęła Grażyna Rabsztyn)^[3] oraz srebrny medal Letniej Uniwersjady w biegu na 100 m ppł, z wynikiem 12,66 (bieg ten wygrała z czasem 12,62 Lucyna Langer)^[4].

Reprezentowała także Polskę na halowych mistrzostwach Europy w 1977, zajmując 5. miejsce w biegu na 60 m ppł, z wynikiem 8,42^[5] oraz w zawodach Pucharu Europy w 1981 (wystąpiła w zawodach półfinałowych (3 m. w biegu na 100 m ppł i 5 m. w sztafecie 4 x 100 m), finale B (1 m. w biegu na 100 m ppł i 4 m. w sztafecie 4 x 100 m) oraz finale A (8 m. w sztafecie 4 x 100 m))^[6].

Trzykrotnie zdobywała mistrzostwo Polski: w 1976 i 1979 w sztafecie 4 x 100 m, w 1983 w sztafecie 4 x 400 m. Na dystansie 100 m ppł zdobyła wicemistrzostwo Polski w 1983 oraz cztery brązowe medale (1976, 1979, 1981, 1983)^[7].

Na halowych mistrzostwach Polski wywalczyła dwukrotnie złoty medal w biegu na 60 m ppł (1977, 1983), a także w tej samej konkurencji srebrny medal w 1979 i brązowy medal w 1982^[8].

Jej rekord życiowy na 100 m ppł wynosi 12,65 (09.09.1979 w biegu eliminacyjnym na Uniwersjadzie)^[9], rekordy życiowe w hali wynoszą: na 50 m ppł - 6,76 (11 lutego 1979)^[10], na 60 m ppł - 7,95 (24.02.1979 w zwycięskim finale halowych mistrzostw Europy)^[11].

W latach 1977-1981 była klasyfikowana w 1. dziesiątce najlepszych płotkarek na listach światowych (1977 - 10 m. z wynikiem 13,13, 1978 - 5 m. z wynikiem 12,74, 1979 - 4 m. z wynikiem 12,65, przy czym trzy pierwsze miejsca należały również do Polek (1. - Grażyna Rabsztyn, 2. - Lucyna Kałek, 3. - Zofia Bielczyk), 1980 - 8 m. z wynikiem 12,69, 1981 - 3 m. z wynikiem 12,93, był to najlepszy wynik w tym roku w Polsce)^[12]. Bardzo silna konkurencja krajowa pozbawiła ją możliwości startu na letnich mistrzostwach Europy i igrzyskach olimpijskich.

Jej mężem był w latach 1978-1982 lekkoatleta Włodzimierz Perka.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]