Halina Górecka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Halina Górecka
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 lutego 1938
Chorzów

Wzrost

167 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Igrzyska olimpijskie
złoto Tokio 1964 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 100 m)
brąz Rzym 1960 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 100 m)

Halina Sylwia Górecka z domu Richter, później (po wyjeździe z Polski) Halina Herrmann (ur. 4 lutego 1938 w Chorzowie) – polska i niemiecka lekkoatletka, mistrzyni olimpijska.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Specjalizowała się w sprincie. Największe sukcesy odniosła w sztafecie 4 × 100 m.

Startowała na czterech igrzyskach olimpijskich (trzykrotnie w barwach Polski i raz w reprezentacji RFN). W Melbourne (1956) nie odniosła sukcesów. W Rzymie (1960) zdobyła brązowy medal w sztafecie 4 × 100 m (wraz z Teresą Wieczorek, Barbarą Janiszewską i Celiną Jesionowską). W biegach na 100 m i 200 m doszła do półfinałów[1].

Podczas igrzysk olimpijskich w Tokio w 1964 została mistrzynią olimpijską w sztafecie 4 × 100 m (z Teresą Ciepły, Ireną Kirszenstein i Ewą Kłobukowską). W biegu na 100 m zajęła 7. miejsce w finale[1].

W 1965 wyjechała do RFN, gdzie wyszła za mąż. Wystąpiła w reprezentacji niemieckiej na igrzyskach w Meksyku w 1968, bez sukcesów[1].

Trzykrotnie była mistrzynią Polski: na 100 m i 200 m w 1964, a także w sztafecie 4 × 100 m w 1954[1].

Mieszka w Niemczech.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Halina Richter-Górecka-Herrmann – Polski Komitet Olimpijski [online] [dostęp 2023-01-31] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • [1] [dostęp 2014-06-22]. olimpijski.pl. [zarchiwizowane z [2] tego adresu] (2018-03-10)].