Elżbieta Kilińska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Elżbieta Kilińska
Data urodzenia

24 czerwca 1963

Wzrost

173 cm

Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski
złoto Grudziądz 1986 sztafeta 4 × 400 m
złoto Poznań 1987 sztafeta 4 × 400 m
złoto Grudziądz 1988 sztafeta 4 × 400 m
złoto Kraków 1989 bieg na 400 m
złoto Kielce 1991 bieg na 400 m
złoto Kielce 1991 sztafeta 4 × 400 m
złoto Warszawa 1992 bieg na 400 m
złoto Kielce 1993 bieg na 400 m
złoto Kielce 1993 sztafeta 4 × 400 m
złoto Piła 1994 bieg na 400 m
srebro Kraków 1989 sztafeta 4 × 400 m
srebro Piła 1990 bieg na 400 m
srebro Piła 1990 sztafeta 4 × 400 m
srebro Kielce 1993 bieg na 200 m
brąz Kielce 1991 bieg na 200 m
brąz Piła 1994 bieg na 200 m
Halowe mistrzostwa Polski
złoto Spała 1992 bieg na 400 m
srebro Spała 1990 bieg na 400 m
srebro Spała 1991 bieg na 400 m
srebro Spała 1993 bieg na 400 m
srebro Spała 1994 bieg na 400 m

Elżbieta Kilińska z domu Zalecińska (ur. 24 czerwca 1963 w Kluczborku) – polska lekkoatletka sprinterka, wielokrotna mistrzyni Polski.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Specjalizowała się w biegu na 400 metrów. Wystąpiła w tej konkurencji na mistrzostwach Europy w 1994 w Helsinkach, ale odpadła w eliminacjach, a w sztafecie 4 × 400 metrów, która biegła w składzie: Barbara Grzywocz, Monika Warnicka, Sylwia Pachut i Kilińska, zajęła w finale 7. miejsce[1].

W Pucharze Europy w 1989 w Gateshead zajęła 6. miejsce na 400 m i 5. miejsce w sztafecie 4 × 400 m, w Pucharze Europy w 1991 we Frankfurcie była 5. na 400 m i 7. w sztafecie 4 × 400 m, a w Pucharze Europy w 1993 w Rzymie zajęła w obu tych konkurencjach 7. miejsce[2].

Mistrzyni Polski w biegu na 400 metrów w latach 1989, 1991, 1992, 1993 i 1994 oraz w sztafecie 4 × 400 metrów w 1986, 1987, 1988, 1991 i 1993, wicemistrzyni w biegu na 400 metrów w 1990, w biegu na 200 metrów w 1993 i w sztafecie 4 × 400 metrów w 1989 i 1990 oraz brązowa medalistka w biegu na 200 metrów w 1991 i 1994[3]. Zdobyła również mistrzostwo Polski w hali na 400 metrów w 1992 oraz wicemistrzostwo w 1990, 1991, 1993 i 1994.

Rekordy życiowe[4][5]:

Konkurencja Data i miejsce Wynik
bieg na 200 metrów 14 lipca 1991, Kielce 23,98
bieg na 400 metrów 29 czerwca 1991, Frankfurt nad Menem 52,30

Była zawodniczką Chemika Kędzierzyn-Koźle.

Sukcesy sportowe[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa Europy[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
17. 9 sierpnia 1994 Finlandia Helsinki bieg na 400 m 53,19 s - Francja Marie-José Pérec
7. 14 sierpnia 1994 Finlandia Helsinki sztafeta 4 x 400 m 3:29,75 min + 7,41 s  Francja


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 212 i 216.
  2. Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994, s. 249. ISBN 83-902509-0-X.
  3. Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece. Bydgoszcz: Komisja Statystyczna PZLA, 2011, s. 49, 60, 61, 315-317. ISBN 978-83-934369-0-3.
  4. Elżbieta Kilińska [online], bieganie.pl [dostęp 2012-05-20] (pol.).
  5. Henryk Gąszczak, Polska lekkoatletyka w statystyce historycznej; lata 1920-2007 [online], statystyka.histor.pzla.pl [dostęp 2012-05-20] [zarchiwizowane z adresu 2011-06-30] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994. ISBN 83-902509-0-X.
  • Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece. Bydgoszcz: Komisja Statystyczna PZLA, 2011. ISBN 978-83-934369-0-3.