Cătălin Predoiu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Cătălin Predoiu
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 sierpnia 1968
Buzău

Premier Rumunii (p.o.)
Okres

od 12 czerwca 2023
do 15 czerwca 2023

Przynależność polityczna

Partia Narodowo-Liberalna

Poprzednik

Nicolae Ciucă

Następca

Marcel Ciolacu

Premier Rumunii (p.o.)
Okres

od 6 lutego 2012
do 9 lutego 2012

Poprzednik

Emil Boc

Następca

Mihai Răzvan Ungureanu

Cătălin Marian Predoiu (ur. 27 sierpnia 1968 w Buzău[1]) – rumuński prawnik i polityk, w latach 2008–2012, 2019–2020 i 2021–2023 minister sprawiedliwości, w lutym 2012 i czerwcu 2023 pełniący obowiązki premiera Rumunii, od 2023 wicepremier oraz minister spraw wewnętrznych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1991 ukończył prawo na Uniwersytecie Bukareszteńskim. W 1994 odbył szkolenie z zakresu prawa handlowego w Caen. W 2004 na macierzystej uczelni uzyskał doktorat z nauk prawnych. W 1991 został przyjęty do adwokatury i rozpoczął praktykę w zawodzie. W 1999 został członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Prawników. Od 2003 do 2007 był członkiem okręgowej rady adwokackiej w Bukareszcie[1]. W latach 1994–2007 wykładał prawo na Uniwersytecie Bukareszteńskim. Jest autorem publikacji z dziedziny prawa handlowego i gospodarczego[1].

29 lutego 2008[2] objął stanowisko ministra sprawiedliwości w rządzie premiera Călina Popescu-Tăriceanu. W nowym rządzie, utworzonym 22 grudnia 2008 przez Emila Boca zachował urząd, co spowodowało zawieszenie jego członkostwa w Partii Narodowo-Liberalnej, z ramienia której wcześniej w tym samym roku kandydował do Izby Deputowanych[1]. Po opuszczeniu koalicji przez Partię Socjaldemokratyczną 1 grudnia 2009 przejął czasowo obowiązki ministra spraw zagranicznych od Cristiana Diaconescu[3], pełniąc je do 23 grudnia 2009. W zaprzysiężonym tegoż dnia drugim rządzie Emila Boca zachował stanowisko ministra sprawiedliwości[1][2].

6 lutego 2012, po rezygnacji Emila Boca ze stanowiska premiera z powodu protestów społecznych przeciwko polityce oszczędnościowej rządu, przejął jego obowiązki[4][5]. Pełnił je do 9 lutego 2012, kiedy to zaprzysiężony został gabinet Mihaia Răzvana Ungureanu[6]. Resortem sprawiedliwości kierował do 7 maja tegoż roku[2], gdy władzę przejęły ugrupowania opozycyjne. W 2013 dołączył do Partii Demokratyczno-Liberalnej, obejmując funkcję jej pierwszego wiceprzewodniczącego[7].

W wyborach w 2016 z ramienia PNL (która w międzyczasie połączyła się z PDL) uzyskał mandat posła do Izby Deputowanych[8]. W 2020 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję[9].

4 listopada 2019 ponownie stanął na czele resortu sprawiedliwości, obejmując to stanowisko w nowo utworzonym rządzie Ludovika Orbana[10]. Pozostał na tej funkcji również w powołanym 14 marca 2020 drugim gabinecie dotychczasowego premiera[11]. 23 grudnia 2020 zakończył pełnienie funkcji ministra. 25 listopada 2021 kolejny raz został ministrem sprawiedliwości, dołączając do rządu, na czele którego stanął wówczas Nicolae Ciucă[12].

12 czerwca 2023 został po raz drugi pełniącym obowiązki premiera, gdy Nicolae Ciucă złożył rezygnację w ramach realizacji umowy koalicyjnej[13]. Wykonywał je do 15 czerwca tegoż roku, gdy nowym premierem został Marcel Ciolacu. W jego utworzonym wówczas gabinecie Cătălin Predoiu objął urzędu wicepremiera oraz ministra spraw wewnętrznych[14].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Cătălin Predoiu jest żonaty, ma dwoje dzieci[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Catalin Predoiu. ziare.com. [dostęp 2015-01-10]. (rum.).
  2. a b c Rulers: Romania: Ministries, etc.. rulers.org. [dostęp 2015-01-10]. (ang.).
  3. Romanian PM names interim cabinet after coalition collapse. xinhuanet.om, 2 października 2009. [dostęp 2015-01-10]. (ang.).
  4. Romania PM Boc quits after protests. reuters.com, 6 lutego 2012. [dostęp 2015-01-10]. (ang.).
  5. Romania PM Emil Boc resigns after austerity protests. bbc.co.uk, 6 lutego 2012. [dostęp 2015-01-10]. (ang.).
  6. Romania's new government wins parliamentary approval. reuters.com, 9 lutego 2012. [dostęp 2015-01-10]. (ang.).
  7. Catalin Predoiu, ales prim-vicepresedinte al PDL, despre o posibila candidatura la alegerile prezidentiale: Este o discutie prematura. hotnews.ro, 6 lipca 2013. [dostęp 2015-01-10]. (rum.).
  8. Repartizarea mandatelor de parlamentari în județe și municipiul București. agerpres.ro, 15 grudnia 2016. [dostęp 2016-12-15]. (rum.).
  9. Rezultate finale alegeri parlamentare 2020. Cine sunt senatorii și deputații din fiecare județ. digi24.ro, 10 grudnia 2020. [dostęp 2020-12-12]. (rum.).
  10. Cabinetul Orban a depus jurământul de învestitură în funcţii. agerpres.ro, 4 listopada 2019. [dostęp 2019-11-04]. (rum.).
  11. Ludovic Orban și miniștrii cabinetului au ieșit din izolare pentru depunerea jurământului. Ceremonie cu masca de protecție pe față la Palatul Cotroceni. Condiții de prevenție excepționale!. tvr.ro, 14 marca 2020. [dostęp 2020-03-14]. (rum.).
  12. Decret semnat de Președintele României, Klaus Iohannis, pentru numirea Guvernului României. presidency.ro, 25 listopada 2021. [dostęp 2021-11-25]. (rum.).
  13. Romanian Prime Minister Transfer Moves Forward Following Settlement Of Teacher Strike. rferl.org, 12 czerwca 2023. [dostęp 2023-06-13]. (rum.).
  14. Decret semnat de Președintele României, Klaus Iohannis, pentru numirea Guvernului României. presidency.ro, 15 czerwca 2023. [dostęp 2023-06-15]. (rum.).