Antal Dunai – Wikipedia, wolna encyklopedia

Antal Dunai
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 marca 1944
Gara

Wzrost

183 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1953–1961 Baja Bácska Posztó
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1961–1964 Pécsi Dózsa
1965–1976 Újpesti Dózsza 326 (202)
1977–1978 Debreceni VSC
1979–1980 Chinoin
1981 1. Simmeringer SC
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1969–1973  Węgry 31 (9)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1981–1982 Xerez CD
1982–1983 Real Betis
1985–1986 CD Castellón
1986 Zalaegerszegi TE
1987–1988 Real Murcia
1990 Levante UD
1991 Veszprémi SE
1993–1998 Węgry olimp.
1996–1997 Debreceni VSC
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
złoto Meksyk 1968 piłka nożna
srebro Monachium 1972 piłka nożna

Antal Dunai (ur. jako Antal Dujmov, 21 marca 1943 w Garze) – piłkarz węgierski grający na pozycji napastnika. W swojej karierze rozegrał 31 meczów w reprezentacji Węgier, w których strzelił 9 goli.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Swoją karierę piłkarską Dunai rozpoczynał w juniorach klubu Baja Bácska Posztó. Następnie przeszedł do Pécsi Dózsa i w sezonie 1961 zadebiutował w nim w pierwszej lidze. W 1965 roku odszedł do Újpesti Dózsza z Budapesztu. Grał w nim do 1976 roku. Wraz z Újpestem siedmiokrotnie był mistrzem Węgier w latach 1969, 1970, 1971, 1972, 1973, 1974 i 1975. Trzykrotnie zdobył z nim Puchar Węgier (1969, 1970, 1975). W 1969 roku wystąpił w przegranym finałowym dwumeczu Pucharu Miast Targowych z Newcastle United (0:3, 2:3). W sezonach 1967, 1968 i 1970 był królem strzelców węgierskiej ligi (strzelił w nich odpowiednio 36, 31 i 14 goli).

W 1977 roku Dunai odszedł z Újpesti Dózsza do Debreceni VSC. W latach 1979–1980 występował w klubie Chinoin, a swoją karierę kończył w 1981 roku w austriackim 1. Simmeringer SC.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Węgier Dunai zadebiutował 25 maja 1969 roku w wygranym 2:0 meczu eliminacji do MŚ 1970 z Czechosłowacją, w którym zdobył gola. W 1972 roku zajął z Węgrami 4. miejsce na Euro 72. Na tym turnieju zagrał w dwóch meczach: półfinałowym ze Związkiem Radzieckim (0:1) i o 3. miejsce z Belgią (1:2).

W swojej karierze Dunai dwukrotnie wystąpił na letnich igrzyskach olimpijskich. W 1968 roku na igrzyskach w Meksyku zdobył złoty medal, a w 1972 roku na igrzyskach w Monachium – srebrny. Wcześniej był rezerwowym graczem na igrzyskach w Tokio w 1964. Od 1969 do 1973 roku rozegrał w kadrze narodowej 31 meczów i strzelił 9 goli.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Dunai został trenerem. Prowadził takie zespoły jak: Xerez CD, Real Betis, CD Castellón, Zalaegerszegi TE, Real Murcia, Levante UD, Veszprémi SE, olimpijska kadra Węgier i Debreceni VSC.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]