Letnie Igrzyska Olimpijskie 1948 – Wikipedia, wolna encyklopedia

XIV Letnie Igrzyska Olimpijskie
	; Plakat promujący igrzyska
IO 1944	IO 1952
Stolica igrzysk	Londyn; Wielka Brytania
Liczba ekip	59
Liczba sportowców	4104 (3714 mężczyzn i 390 kobiet)
Liczba konkurencji	136 w 18 dyscyplinach
Otwarcie	29 lipca 1948
Oficjalne otwarcie	Jerzy VI Windsor (król)
Zamknięcie	14 sierpnia 1948
Przysięga olimpijska	Donald Finlay (sportowcy)
Znicz olimpijski	John Mark
Stadion	Wembley, Londyn
	Multimedia w Wikimedia Commons

XIV Letnie Igrzyska Olimpijskie (oficjalnie Igrzyska XIV Olimpiady) odbyły się w 1948 roku w Londynie (Wielka Brytania). Były to pierwsze letnie igrzyska od 1936 roku, po 12 latach przerwy spowodowanej wybuchem II wojny światowej. Nie wystąpiły w nich ekipy Niemiec i Japonii (reprezentacje tych krajów nie zostały zaproszone) oraz ZSRR. Ceremonia otwarcia oraz zawody lekkoatletyczne odbywały się na stadionie Wembley, który mógł pomieścić 85 tysięcy widzów. Na tych igrzyskach po raz ostatni rozdano medale w Olimpijskim Konkursie Sztuki i Literatury, a złoto w dziedzinie muzyki otrzymał Zbigniew Turski.

Liczbę konkurencji lekkoatletycznych zwiększono o bieg na 200 metrów, skok w dal i pchnięcie kulą (wszystkie wśród kobiet).

Państwa uczestniczące[edytuj | edytuj kod]

Na igrzyskach w Londynie zadebiutowało 14 państw: Gujana Brytyjska (obecnie Gujana), Birma (obecnie Mjanma), Cejlon (obecnie Sri Lanka), Iran, Irak, Jamajka, Korea Południowa, Liban, Pakistan, Portoryko, Singapur, Syria, Trynidad i Tobago, Wenezuela.

Sprinterka holenderska Fanny Blankers-Koen, 30-letnia matka dwójki dzieci, wywalczyła 4 złote medale - w biegach na 100 i 200 m, na 80 przez płotki oraz sztafecie 4x100 m. Za te osiągnięcia została nobilitowana przez królową holenderską.
W biegach długodystansowych pojawił się Emil Zátopek, wygrywając bieg na 10 000 m i zdobywając pierwszy z 4 złotych medali olimpijskich w swojej karierze.
Najmłodszym złotym medalistą w lekkoatletyce został Amerykanin Bob Mathias, w wieku 17 lat wygrał konkurencję dziesięcioboju.
Mistrzem olimpijskim w strzelaniu z pistoletu szybkostrzelnego został Węgier Károly Takács, który w 1938 stracił sprawniejszą prawą rękę i tylko żmudnemu treningowi zawdzięczał, że do pełnej sprawności doprowadził również lewą rękę.
Zwyciężczyni w pływackim wyścigu na 100 m stylem dowolnym Dunka Greta Marie Andersen, na dystansie 400 m ledwo uniknęła śmierci. Po 150 metrach straciła przytomność i zaczęła tonąć. Tragedii zapobiegli, będący w pobliżu, pływak węgierski Elemér Szathmári oraz kanadyjska pływaczka Nancy Lee^[1] .
W Londynie zadebiutowało kilku legendarnych olimpijczyków: Paul Elvstrøm z Danii wywalczył pierwszy z 4 złotych medali w żeglarstwie, a Gert Fredriksson ze Szwecji - pierwsze 2 z 6 tytułów mistrza olimpijskiego w kajakarstwie, László Papp z Węgier zdobył pierwszy z 3 złotych medali w boksie.

Lp.	Państwo	złoto	srebro	brąz	razem
Klasyfikacja medalowa
1	Stany Zjednoczone	38	27	19	84
2	Szwecja	16	11	17	44
3	Francja	10	6	13	29
4	Węgry	10	5	12	27
5	Włochy	8	11	8	27
6	Finlandia	8	7	5	20
7	Turcja	6	4	2	12
8	Czechosłowacja	6	2	3	11
9	Szwajcaria	5	10	5	20
10	Dania	5	7	8	20
...	...	...	...	...	...
34	Polska	-	-	1	1
Zobacz pełną klasyfikację medalową

↑ Lekkomyślna Dunka naraziła siebie i drużynę. „Przegląd Sportowy”, s. 2, 1948. [dostęp 2022-09-12].

Letnie igrzyska olimpijskie	Ateny 1896 Paryż 1900 St. Louis 1904 Londyn 1908 Sztokholm 1912 Berlin 1916 (odwołane) Antwerpia 1920 Paryż 1924 Amsterdam 1928 Los Angeles 1932 Berlin 1936 Helsinki 1940 (odwołane) Londyn 1944 (odwołane) Londyn 1948 Helsinki 1952 Melbourne 1956 Rzym 1960 Tokio 1964 Meksyk 1968 Monachium 1972 Montreal 1976 Moskwa 1980 Los Angeles 1984 Seul 1988 Barcelona 1992 Atlanta 1996 Sydney 2000 Ateny 2004 Pekin 2008 Londyn 2012 Rio de Janeiro 2016 Tokio 2020^[1] Paryż 2024 Los Angeles 2028 Brisbane 2032
Zimowe igrzyska olimpijskie	Chamonix 1924 St. Moritz 1928 Lake Placid 1932 Garmisch-Partenkirchen 1936 Garmisch-Partenkirchen 1940 (odwołane) Cortina d'Ampezzo 1944 (odwołane) St. Moritz 1948 Oslo 1952 Cortina d'Ampezzo 1956 Squaw Valley 1960 Innsbruck 1964 Grenoble 1968 Sapporo 1972 Innsbruck 1976 Lake Placid 1980 Sarajewo 1984 Calgary 1988 Albertville 1992 Lillehammer 1994 Nagano 1998 Salt Lake City 2002 Turyn 2006 Vancouver 2010 Soczi 2014 Pjongczang 2018 Pekin 2022 Mediolan/Cortina d'Ampezzo 2026 2030
Alternatywne	Olimpiada Letnia 1906 Olimpiada Ludowa GANEFO Przyjaźń-84 Olympic Boycott Games Igrzyska dobrej woli

Letnie IO	Paryż 1924 Amsterdam 1928 Los Angeles 1932 Berlin 1936 Londyn 1948 Helsinki 1952 Melbourne 1956 Rzym 1960 Tokio 1964 Meksyk 1968 Monachium 1972 Montreal 1976 Moskwa 1980 Los Angeles 1984^[A] Seul 1988 Barcelona 1992 Atlanta 1996 Sydney 2000 Ateny 2004 Pekin 2008 Londyn 2012 Rio de Janeiro 2016 Tokio 2020 Paryż 2024
Zimowe IO	Chamonix 1924 St. Moritz 1928 Lake Placid 1932 Garmisch-Partenkirchen 1936 St. Moritz 1948 Oslo 1952 Cortina d’Ampezzo 1956 Squaw Valley 1960 Innsbruck 1964 Grenoble 1968 Sapporo 1972 Innsbruck 1976 Lake Placid 1980 Sarajewo 1984 Calgary 1988 Albertville 1992 Lillehammer 1994 Nagano 1998 Salt Lake City 2002 Turyn 2006 Vancouver 2010 Soczi 2014 Pjongczang 2018 Pekin 2022