Anna Bubała – Wikipedia, wolna encyklopedia

Anna Bubała
Data urodzenia

1954

Wzrost

171 cm

Informacje klubowe
Klub

Górnik Zabrze, SC Charlottenburg

Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski seniorów
złoto Warszawa 1973 skok wzwyż
srebro Zabrze 1981 skok w dal
brąz Bydgoszcz 1975 skok wzwyż
brąz Spała 1976 pięciobój
brąz Łódź 1980 siedmiobój
brąz Sopot 1981 siedmiobój
Halowe mistrzostwa Polski
złoto Katowice 1974 skok wzwyż
złoto Katowice 1975 skok wzwyż
srebro Zabrze 1978 pięciobój
srebro Zabrze 1981 pięciobój
srebro Zabrze 1977 skok w dal
Mistrzostwa Niemiec seniorów
srebro Stuttgart 1985 skok w dal
srebro Stuttgart 1985 sztafeta 4 x 100 m
brąz Berlin 1986 sztafeta 4 x 100 m
Halowe mistrzostwa Niemiec
brąz Sindelfingen 1986 skok w dal

Anna Bubała, niem. Anna Buballa (ur. 25 lipca 1954[1]) – polska i niemiecka lekkoatletka, startująca w skoku wzwyż, skoku w dal, pięcioboju, mistrzyni i reprezentantka Polski.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Polska[edytuj | edytuj kod]

Była zawodniczką Górnika Zabrze.

Reprezentowała Polskę na halowych mistrzostwach Europy w 1975, zajmując 7. miejsce w skoku wzwyż, z wynikiem 1,80[2] oraz w półfinale Pucharu Europy w tym samym roku, zajmując 6. miejsce w skoku wzwyż, z wynikiem 1,73[3].

Na mistrzostwach Polski seniorek na otwartym stadionie zdobyła jeden złoty medal (w skoku wzwyż - 1973), jeden medal srebrny (w skoku w dal - 1981), cztery medale brązowe (w skoku wzwyż - 1975, w pięcioboju - 1976, w siedmioboju - 1980 i 1981)[4].

Na halowych mistrzostwach Polski seniorek wywalczyła pięć medali, w tym dwa złote medale w skoku wzwyż (1974, 1975), dwa srebrne medale w pięcioboju (1978, 1981) oraz brązowy medal w skoku w dal (1977)[5].

9 marca 1975 poprawiła wynikiem 1,80 halowy rekord Polski w skoku wzwyż[6].

Niemcy[edytuj | edytuj kod]

Na początku lat 80. wyjechała do Republiki Federalnej Niemiec. Była zawodniczką SC Charlottenburg.

W barwach RFN wystąpiła w halowych mistrzostwach Europy w 1985, zajmując 14. miejsce w skoku w dal, z wynikiem 6,07[7].

W 1985 została wicemistrzynią RFN na otwartym stadionie w skoku w dal[8] oraz w sztafecie 4 x 100 m, a w 1986 zdobyła w sztafecie 4 x 100 m brązowy medal. W 1986 zdobyła w skoku w dal brązowy medal halowych mistrzostw RFN[9].

Rekordy życiowe[edytuj | edytuj kod]

  • skok wzwyż: 1,81 (16.06.1981)[1]
  • skok w dal: 6,64 (21.08.1985)[10]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki 1919-1994, wyd. Warszawa 1994, s. 197
  2. Francisco Ascorbe i inni European Indoor Handbook. History of the European Indoor Championship, wyd. Madryt 2005, s. 180
  3. Francisco Ascorbe, Félix Capilla, José Luis Hernández History of the European Cup. Statistics handbook, wyd. Malaga 2006, s. 108
  4. Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece, wyd. Bydgoszcz 2011, s. 354
  5. Daniel Grinberg i inni Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014, wyd. Warszawa-Sopot 2014, s. 423
  6. Rozwój halowego rekordu Polski w skoku wzwyż kobiet
  7. Francisco Ascorbe i inni European Indoor Handbook. History of the European Indoor Championship, wyd. Madryt 2005, s. 193
  8. Sport-komplett.de: Leichtathletik - Deutsche Meisterschaften (Weitsprung - Damen)
  9. Sport-komplett.de: Deutsche Hallen - Leichtathletik - Meisterschaften (Weitsprung - Damen)
  10. leichtathletik-dgld.de: Die besten deutschen Leichtathleten: Weitsprung