Wiktoria Miąso – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wiktoria Miąso
Data urodzenia

14 listopada 2001

Obywatelstwo

polskie

Informacje klubowe
Klub

CWKS Resovia Rzeszów

Trener

Michał Tittinger

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Młodzieżowe mistrzostwa Europy
brąz Espoo 2023 skok wzwyż

Wiktoria Miąso (ur. 14 listopada 2001[1]) – polska lekkoatletka, skoczkini wzwyż.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Zawodniczka CWKS Resovia Rzeszów (od 2016), podopieczna trenera Michała Tittingera. Swoje pierwsze doświadczenie na międzynarodowych mistrzostwach zdobyła w 2018 roku, kiedy skokiem na 1,79 m zajęła szóste miejsce na Mistrzostwach Europy U18 w Győr[2]. W tym samym roku wystąpiła w Młodzieżowych Igrzyskach Olimpijskich w Buenos Aires[3], gdzie zajęła siódme miejsce. W 2019 roku odpadła w kwalifikacjach mistrzostw Europy juniorów w Borås. W 2021 roku zajęła piąte miejsce na młodzieżowych mistrzostwach Europy w Tallinnie z wynikiem 1,85 m[2], a dwa lata później, podczas zawodów w Espoo, zdobyła brązowy medal. Reprezentowała Polskę podczas drużynowych mistrzostw Europy.

Pierwsze seniorskie mistrzostwo Polski zdobyła w hali, w 2020 r. Osiągnięcie to powtórzyła również w hali w 2022 i 2023)[4]. Pierwsze seniorskie mistrzostwo Polski na otwartym stadionie zdobyła w 2022 r.[5] W 2021 była Wicemistrzynią Polski seniorek zarówno na stadionie, jaki w hali[6]. W kategorii młodzieżowców zdobyła komplet tytułów mistrzyni Polski (stadion i hala) w latach 2021[7], 2022, 2023. W kategorii juniorskiej mistrzynią Polski była dwukrotnie (2019[8], 2020).

Rekordy życiowe: stadion – 1,90 (5 sierpnia 2022, Győr)[9]; hala – 1,87 (26 lutego 2022, Brno)[9].

Rezultaty[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowe[edytuj | edytuj kod]

Rok Impreza Miejsce Pozycja Wynik
2018 Mistrzostwa Europy juniorów młodszych Węgry Győr 6. miejsce 1,79
Igrzyska olimpijskie młodzieży Argentyna Buenos Aires 7. miejsce 3,53 (łącznie)
2019 Mistrzostwa Europy juniorów Szwecja Borås el. – 20. miejsce 1,70
2021 Młodzieżowe mistrzostwa Europy Estonia Tallinn 5. miejsce 1,85
2023 I dywizja drużynowych mistrzostw Europy Polska Chorzów 9. miejsce 1,84
Młodzieżowe mistrzostwa Europy Finlandia Espoo brąz 3. miejsce 1,87

Krajowe[edytuj | edytuj kod]

Impreza Rok Miejsce Pozycja Wynik
Mistrzostwa Polski 2018 Lublin 5. miejsce 1,78
2020 Włocławek 4. miejsce 1,77
2021 Poznań srebro 2. miejsce 1,85
2022 Suwałki złoto 1. miejsce 1,86
2023 Gorzów Wielkopolski brąz 3. miejsce 1,74
Halowe mistrzostwa Polski 2019 Toruń 5. miejsce 1,75
2020 Toruń złoto 1. miejsce 1,75
2021 Toruń srebro 2. miejsce 1,82
2022 Toruń złoto 1. miejsce 1,78
2023 Toruń złoto 1. miejsce 1,86
2024 Toruń srebro 2. miejsce 1,80
Młodzieżowe mistrzostwa Polski 2021 Suwałki złoto 1. miejsce 1,87
2022 Poznań złoto 1. miejsce 1,86
2023 Włocławek złoto 1. miejsce 1,82
Młodzieżowe halowe mistrzostwa Polski 2021 Toruń złoto 1. miejsce 1,82
2022 Toruń złoto 1. miejsce 1,78
2023 Toruń złoto 1. miejsce 1,86
Mistrzostwa Polski juniorów 2019 Racibórz złoto 1. miejsce 1,80
2020 Radom złoto 1. miejsce 1,76
Mistrzostwa Polski juniorów młodszych 2017 Warszawa srebro 2. miejsce 1,72
2018 Chorzów złoto 1. miejsce 1,78

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wiktoria MIĄSO | Profile | World Athletics [online], worldathletics.org [dostęp 2022-01-16].
  2. a b Wiktoria MIĄSO | Profile | World Athletics [online], worldathletics.org [dostęp 2022-06-16].
  3. 3rd Youth Olympic Games Timetable | World Athletics [online], www.worldathletics.org [dostęp 2022-06-16].
  4. Statystyki PZLA [online], Statystyki PZLA, 2023 [dostęp 2023-02-26] (pol.).
  5. Wyniki domtel sport [online], Domtel, 11 czerwca 2022 [dostęp 2022-06-11] (pol.).
  6. Kamila Lićwinko z dziewiątym złotem Halowych Mistrzostw Polski [online], bielsk.eu [dostęp 2022-01-16] (pol.).
  7. 38. PZLA Mistrzostwa Polski U23 w Suwałkach. Dają z siebie wszystko [zdjęcia] | suwalki24.pl – Suwalski Dziennik Internetowy (Suwałki, Augustów, Sejny, Suwalszczyzna) [online], www.suwalki24.pl [dostęp 2022-01-16].
  8. Wiktoria Miąso Mistrzynią Polski Juniorów w skoku wzwyż! [online], CWKS Resovia, 6 lipca 2019 [dostęp 2022-01-16] (pol.).
  9. a b Wiktoria MIĄSO, [w:] Statystyki PZLA [online], pzla.pl, 26 lutego 2022 [dostęp 2022-03-06] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]