57 Dywizja Zmechanizowana – Wikipedia, wolna encyklopedia

57 Gwardyjska Nowobugska Dywizja Zmechanizowana (ros. 57-я гвардейская стрелковая Новобугская орденов Суворова и Богдана Хмельницкого дивизия) – związek taktyczny Armii Radzieckiej przejęty przez Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej.

W końcowym okresie istnienia Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich dywizja stacjonowała na terenie Niemieckiej Republiki Demokratycznej. W tym czasie wchodziła w skład 8 Armii^[1]. Dyslokowana do Rosji i rozformowana w 1992^[2].

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Skład w 1990^[3]:

• dowództwo i sztab – Naumburg
• 170 Gwardyjski Dęblińsko-Berliński pułk zmotoryzowany;
• 174 Gwardyjski Pomorski pułk zmotoryzowany;
• 241 Gwardyjski Ludzki pułk zmotoryzowany;
• 51 Gwardyjski Fastowski pułk czołgów;
• 29 batalion czołgów;
• 128 Gwardyjski Dęblińsko-Pomorski pułk artylerii samobieżnej;
• 901 pułk rakiet przeciwlotniczych;
• 491 dywizjon przeciwpancerny;
• 113 batalion rozpoznawczy;
• 89 batalion łączności;
• 67 batalion inżynieryjno-saperski;
• 229 batalion obrony przeciwchemicznej;
• 1129 batalion zabezpieczenia;
• 51 batalion remontowy;
• 75 batalion medyczny.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Marek Depczyński: Rosyjskie siły zbrojne: od Milutina do Putina. Warszawa: Bellona SA, 2015. ISBN 978-83-11-13505-5.