وأواء حلبی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

عبدالقاهر بن عبدالله حلبی با کُنیهٔ ابوالفرج، شهرت‌یافته به وأواء حلبی (؟ - ۱۱۵۶م) ادیب، زبان‌شناس و شاعر شامی بود.^[۱][۲][۳]

زندگی[ویرایش]

اصل او از بزاعة، شهری کوچک در استان حلب؛ اما وأواء در حلب بزرگ شد و درس خواند. او به دمشق بسیار رفت‌وآمد داشت و آنجا نحو می‌خواند و دیوان متنبی را شرح می‌داد. درگذشت او در حلب ۱۵ دسامبر ۱۱۵۶م/ ۳۰ شوال ۵۵۱ق روی داد.

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ وأواء حلبی موجود است.