زبان‌شناس - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

زبان‌شناس کسی یا ویژگی کسی است که در دانش زبان‌شناسی تخصص دارد و عهده‌دارِ درک و تفسیر یک، دو، یا چند شاخه از این دانش است.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • انوری، حسن. فرهنگ بزرگ سخن (هشت‌جلدی)، تهران: انتشارات سخن، ۱۳۸۱، شابکِ دوره: ۳-۹۸-۶۹۶۱-۹۶۴-۹۷۸. ج ۵، مدخلِ «زبان‌شناس» (شابکِ ج ۵: ۰-۹۴-۶۹۶۱-۹۶۴-۹۷۸)