معماری لمباردها در ایتالیا - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

معماری لمباردها در ایتالیا
Longobards in Italy. Places of the Power (568-774 A.D.)
میراث جهانی یونسکو
مکان	ایتالیا
دربرگیرنده	چیویداله دل فریولی; برشا; The castrum with the Torba Tower and the church outside the walls, Santa Maria foris portas; The basilica of San Salvatore; The Clitunno Tempietto; The Santa Sofia complex; The Sanctuary of San Michele;
معیار ثبت	فرهنگی: (ii)(iii)(vi)
شمارهٔ ثبت	۱۳۱۸
تاریخ ثبت	۲۰۱۱
مساحت	۱۴٫۰۸ هکتار (۳۴٫۸ جریب فرنگی)
منطقه حائل	۳۰۶٫۲۲ هکتار (۷۵۶٫۷ جریب فرنگی)

معماری لمباردها در ایتالیا (ایتالیایی: Longobardi in Italia: i luoghi del potere) هفت گروه از بناهای تاریخی است که منعکس کننده دستاوردهای قبیله ژرمنی لمباردها (که به آنها لونگبارد نیز گفته می‌شود) است که در قرن ششم در ایتالیا ساکن شدند و پادشاهی لومباردی را تأسیس کردند و در سال ۷۷۴ پس از میلاد این پادشاهی به پایان رسید.

این گروه‌ها از سازه‌ها شامل صومعه‌ها، ساختمان‌های کلیسا، و قلعه‌ها را تشکیل می‌دهند و در ژوئن ۲۰۱۱ به میراث جهانی یونسکو تبدیل شدند.^[۱]

منطقه گاستالداگا[ویرایش]

منطقه گاستالداگا و مجموعه اسقفی در چیویداله دل فریولی (استان اودینه) شامل:^[۲]

نمای کلیسای جامع.
کلیسای سانتا ماریا در واله در منطقه گاستالداگا.
تمپیتو لونگوباردو
پالادین پالازو پرتوریو در مجموعه اسقفی.

منطقه یادبود[ویرایش]

منطقه تاریخی با مجموعه صومعه سن سالواتوره-سانتا جولیا در برشا شامل صومعه سانتا جولیا و همچنین کلیسای سن سالواتوره و منطقه باستان‌شناسی فروم رومی است.^[۳]

کاپیتولیوم در منطقه تاریخی فروم روم.
کلیسای سن سالواتوره.
کلیسای سانتا ماریا در سولاریو.
گروه کر راهبه‌های صومعه سن سالواتوره-سانتا جولیا.

کستروم[ویرایش]

کاستروم با برج توربا و کلیسای خارج از دیوار در کاستلسپریو (استان وارسه) شامل صومعه توربا، کلیسای سانتا ماریا فوریس پورتاس با نقاشی‌های دیواری و ویرانه‌های کلیسای انجیلی سن جیووانی است.^[۴]

برج تربا
بقایای کلیسای سن جیووانی اوانجلیستا.
کلیسای سانتا ماریا فوریس پورتاس .
سانتا ماریا فوریس پورتاس ، جزئیات نقاشی‌های دیواری.

کلیسای سن سالواتوره[ویرایش]

کلیسای سن سالواتوره در اسپولتو (استان پروجا) یک باسیلیکای مسیحی اولیه متعلق به قرن چهارم تا پنجم بود که لونگوباردها در قرن هشتم بازسازی‌های گسترده‌ای روی آن انجام دادند.^[۵] کلیسا با سه شبستان ساخته شده‌است.

نمای کلیسای سن سالواتوره.
جزئیات پورتال
نمای داخلی کلیسا.
پروتستان.

کلیتونو تمپیتو[ویرایش]

کلیسای کلیتونو تمپیتو در کامپلو سول کلیتونو (استان پروجا) یک کلیسای کوچک اختصاص داده شده به سان سالواتوره است که به شکل یک معبد قرنتی به سبک یونان باستان است.^[۶]

نمای کلیتونو تمپیتو.
نمای جانبی معبد کوچک.
نمای بیرونی اپیس.
نمای داخلی اپید.

منابع[ویرایش]

↑ Longobards in Italy - UNESCO World Heritage Centre
↑ ""Cividale del Friuli: description of heritage" on Italialangobardorum.it". Archived from the original on 21 September 2012. Retrieved 2 May 2014.
↑ ""Brescia: description of heritage" on Italialangobardorum.it". Archived from the original on 3 March 2016. Retrieved 2 May 2014.
↑ ""Castelseprio: description of heritage" on Italialangobardorum.it". Archived from the original on 21 September 2012. Retrieved 2 May 2014.
↑ ""Spoleto: description of heritage" on Italialangobardorum.it". Archived from the original on 3 March 2016. Retrieved 2 May 2014.
↑ ""Campello sul Clitunno: description of heritage" on Italialangobardorum.it". Archived from the original on 4 March 2016. Retrieved 2 May 2014.

پیوند به بیرون[ویرایش]

[1] Longobards in Italy - UNESCO World Heritage Centre

[2] ""Cividale del Friuli: description of heritage" on Italialangobardorum.it". Archived from the original on 21 September 2012. Retrieved 2 May 2014.

[3] ""Brescia: description of heritage" on Italialangobardorum.it". Archived from the original on 3 March 2016. Retrieved 2 May 2014.

[4] ""Castelseprio: description of heritage" on Italialangobardorum.it". Archived from the original on 21 September 2012. Retrieved 2 May 2014.

[5] ""Spoleto: description of heritage" on Italialangobardorum.it". Archived from the original on 3 March 2016. Retrieved 2 May 2014.

[6] ""Campello sul Clitunno: description of heritage" on Italialangobardorum.it". Archived from the original on 4 March 2016. Retrieved 2 May 2014.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

ن ب و میراث جهانی یونسکو در ایتالیا
فرهنگی	سنگ‌نگاره‌های وال کامونیکا (۱۹۷۹) رم و باسیلیکای سینت پل (۱۹۸۰) کلیسای سانتا ماریا و شام آخر (۱۹۸۰) فلورانس (۱۹۸۲) پیاتزا دی میریاکولی (۱۹۸۷) ونیز و تالاب ونتزیا (۱۹۸۷) سن جیمینیانو (۱۹۹۰) ساسی دی ماترا و کلیساهای صخره‌ای ماترا (۱۹۹۳) ویچنزا و ویلاهای پالادیان ونتو (۱۹۹۴) ناپل (۱۹۹۵) سیه‌نا (۱۹۹۵) کرسپی د آدا (۱۹۹۵) فرارا و دلتای رود پو (۱۹۹۵) کاستل دل مونته (۱۹۹۶) پینتزا (۱۹۹۶) آلبروبلو (۱۹۹۶) راونا (۱۹۹۶) کلیسای جامع مودنا، برج گیرلاندینا و پیازا گرانده، (۱۹۹۷) ساحل آمالفی (۱۹۹۷) باغ گیاه‌شناسی پادوآ (۱۹۹۷) اقامتگاه‌های خاندان سلطنتی ساووی (۱۹۹۷) سو نوراکسی (۱۹۹۷) کاخ کازرتا، آب‌گذر وانویتلی و سن لوچیو (۱۹۹۷) پورتو ونه ره، چینکو تره و (جزیره پالماریا، جزیره تینو و جزیره تینتو) (۱۹۹۷) ویلا رومانا دل کازاله (۱۹۹۷) دره معابد (۱۹۹۷) پمپئی، هرکولانیوم و اوپلونتیس (۱۹۹۷) اوربینو (۱۹۹۸) پارک ملی سیلنتو، و پستوم، الئا و چرتوزا دی پادولا (۱۹۹۸) آکویلیا و کلیسای سانتا ماریا آسونتا (۱۹۹۸) ویلا آدریانا (۱۹۹۹) آسیزی، باسیلیکای سن فرانچسکو (۲۰۰۰) ورونا (۲۰۰۰) ویلا د استه، (۲۰۰۱) وال دی نوتو (۲۰۰۲) ساکری مونتی پیمونت (۲۰۰۳) گورستان‌های اتروسکی (۲۰۰۴) وال دورچا (۲۰۰۴) سیراکوز و گورستان پانتالیکا (۲۰۰۵) مجموعه پلازی دی رولی (۲۰۰۶) راه‌آهن رت (۲۰۰۸) (با سوئیس) منتووا و سابیونتا (۲۰۰۸) معماری لمباردها در ایتالیا (۲۰۱۱) آبسراهای پیش از تاریخ پیرامون آلپ (۲۰۱۱) لانگهه (۲۰۱۴) پالرموی عرب-نورمن (۲۰۱۵) بناهای دفاعی ونیز (۲۰۱۷) ایوریا (۲۰۱۸) تپه‌های پروسکو (۲۰۱۹) نقاشی‌های دیواری پادوآ (۲۰۲۱) شهرهای آبگرم (۲۰۲۱) پیشگاه‌خانه‌های بولونیا (۲۰۲۱)
طبیعی	جزایر آیولین سایت مونته سن جورجو (۲۰۰۳) (با سوئیس) دولومیتی (۲۰۰۹) اتنا (۲۰۱۳) جنگل‌های کهنسال راش (۲۰۱۷, ۲۰۲۱)