برج گیرلاندینا - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کلیسای جامع، توره چیویکا و پیاتزا گرانده، مودنا*
میراث جهانی یونسکو
مکان	ایتالیا
معیار ثبت	فرهنگی: i, ii, iii, iv
شمارهٔ ثبت	۸۲۷
تاریخ ثبت	۱۹۹۷ (طی نشست ۲۱م)

توره دلا گیرلاندینا (به ایتالیایی: Torre della Ghirlandina به معنای برج گیرلاندینا) یا به اختصار گیرلاندینا، برج ناقوس کلیسای جامع مودنا در ناحیهٔ امیلیا رومانیای ایتالیاست که نماد مودنا نیز محسوی می‌شود. این برج دارای ارتفاعی به طول ۸۶٬۱۲ متر بوده و از تمامی نقاط خارج از شهر قابل مشاهده است. در سال ۱۹۹۷ برج گیرلاندینا با عنوان توره چیویکا همراه با کلیسای جامع و میدان پیاتزا گراندهٔ مودنا در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.

تاریخچه[ویرایش]

این سازه در سال ۱۱۷۹ و بر بلندای ۵ طبقه بنا شد و نخست توره دی سان جمینیانو یا برج سن جمینیانو نام گرفت. پس از آن در رقابت با برج‌های بولونیا، کلاهکی هشت‌ضلعی را که توسط آریگو دا کمپیونه، یکی از استادکاران اهل کمپیونه دیتالیا، طراحی شده بود بر بالای آن نصب کردند که به مشخصهٔ اصلی این برج ناقوس بدل شد. نوک برج را نیز با دو گیرلانده (نرده‌هایی از جنس سنگ مرمر) تزئین کردند که نام کنونی برج نیز برگرفته از همین گیرلانده‌هاست.

درون برج و در داخل تالاری موسوم به سالا دلا سکیا که نقاشی‌هایی سدهٔ پانزدهمی دیوارهای آن‌را پوشانده‌اند، نسخه‌ای از سِکیا راپیتا، به‌نشانهٔ دورانی که برج نقش خزانهٔ مودنا را داشت نگهداری می‌شود. از دیگر موارد جالب توجه در این برج، سرستون‌های مجسمه‌دار آن در تالار سالا دی تورسانی در طبقهٔ پنجم آن است.

بازسازی[ویرایش]

در سال ۲۰۰۸ کار بازسازی کلیسای جامع و برج ناقوس آغاز گردید که بحث‌ها و نگرانی‌هایی را برای اهالی مودنا به‌همراه داشت، به‌ویژه که مبلغی پیرامون ۱۵۰ هزار یورو نیز برای انجام این کار نیاز بود. در طی مدت عملیات بازسازی، برج ناقوس گیرلاندینا را زیر پوششی هنری پنهان‌ساخته‌اند که طرح‌هایی از میمو پالادینو، تندیس‌گر ایتالیایی زینت‌بخش آن است.

نگارخانه[ویرایش]

پوشش برج ناقوس در طی عملیات بازسازی
سرستون‌های مجسمه‌دار تالار تورسانی
سرستون‌های مجسمه‌دار تالار تورسانی

منابع[ویرایش]

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Torre della Ghirlandina». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱ سپتامبر ۲۰۱۱.
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Ghirlandina». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای ایتالیایی، بازبینی‌شده در ۱ سپتامبر ۲۰۱۱.

ن ب و میراث جهانی یونسکو در ایتالیا
فرهنگی	سنگ‌نگاره‌های وال کامونیکا (۱۹۷۹) رم و باسیلیکای سینت پل (۱۹۸۰) کلیسای سانتا ماریا و شام آخر (۱۹۸۰) فلورانس (۱۹۸۲) پیاتزا دی میریاکولی (۱۹۸۷) ونیز و تالاب ونتزیا (۱۹۸۷) سن جیمینیانو (۱۹۹۰) ساسی دی ماترا و کلیساهای صخره‌ای ماترا (۱۹۹۳) ویچنزا و ویلاهای پالادیان ونتو (۱۹۹۴) ناپل (۱۹۹۵) سیه‌نا (۱۹۹۵) کرسپی د آدا (۱۹۹۵) فرارا و دلتای رود پو (۱۹۹۵) کاستل دل مونته (۱۹۹۶) پینتزا (۱۹۹۶) آلبروبلو (۱۹۹۶) راونا (۱۹۹۶) کلیسای جامع مودنا، برج گیرلاندینا و پیازا گرانده، (۱۹۹۷) ساحل آمالفی (۱۹۹۷) باغ گیاه‌شناسی پادوآ (۱۹۹۷) اقامتگاه‌های خاندان سلطنتی ساووی (۱۹۹۷) سو نوراکسی (۱۹۹۷) کاخ کازرتا، آب‌گذر وانویتلی و سن لوچیو (۱۹۹۷) پورتو ونه ره، چینکو تره و (جزیره پالماریا، جزیره تینو و جزیره تینتو) (۱۹۹۷) ویلا رومانا دل کازاله (۱۹۹۷) دره معابد (۱۹۹۷) پمپئی، هرکولانیوم و اوپلونتیس (۱۹۹۷) اوربینو (۱۹۹۸) پارک ملی سیلنتو، و پستوم، الئا و چرتوزا دی پادولا (۱۹۹۸) آکویلیا و کلیسای سانتا ماریا آسونتا (۱۹۹۸) ویلا آدریانا (۱۹۹۹) آسیزی، باسیلیکای سن فرانچسکو (۲۰۰۰) ورونا (۲۰۰۰) ویلا د استه، (۲۰۰۱) وال دی نوتو (۲۰۰۲) ساکری مونتی پیمونت (۲۰۰۳) گورستان‌های اتروسکی (۲۰۰۴) وال دورچا (۲۰۰۴) سیراکوز و گورستان پانتالیکا (۲۰۰۵) مجموعه پلازی دی رولی (۲۰۰۶) راه‌آهن رت (۲۰۰۸) (با سوئیس) منتووا و سابیونتا (۲۰۰۸) معماری لمباردها در ایتالیا (۲۰۱۱) آبسراهای پیش از تاریخ پیرامون آلپ (۲۰۱۱) لانگهه (۲۰۱۴) پالرموی عرب-نورمن (۲۰۱۵) بناهای دفاعی ونیز (۲۰۱۷) ایوریا (۲۰۱۸) تپه‌های پروسکو (۲۰۱۹) نقاشی‌های دیواری پادوآ (۲۰۲۱) شهرهای آبگرم (۲۰۲۱) پیشگاه‌خانه‌های بولونیا (۲۰۲۱)
طبیعی	جزایر آیولین سایت مونته سن جورجو (۲۰۰۳) (با سوئیس) دولومیتی (۲۰۰۹) اتنا (۲۰۱۳) جنگل‌های کهنسال راش (۲۰۱۷, ۲۰۲۱)