عملیات کربلای ۷ - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

عملیات کربلای ۷
بخشی از جنگ ایران و عراق
تاریخ۱۳ اسفند ۱۳۶۵
تا
۱۷ اسفند ۱۳۶۵
موقعیت
نتایج پیروزی ایران
تغییرات
قلمرو
تصرف حاج عمران توسط ایران
طرف‌های درگیر
 عراق  ایران

عملیات کربلای ۷ عملیات نظامی نیروهای مسلح ایران، در خلال جنگ ایران و عراق بود، در تاریخ ۱۳ اسفند ماه ۱۳۶۵ این عملیات با رمز یا مولای متقیان ۷ به دست رزمندگان ارتش جمهوری اسلامی (لشکر ۶۴ ارومیه)، به فرماندهی امیر غضنفر آذرفر نیروی زمینی ارتش، در منطقه حاج عمران، استان اربیل، کردستان عراق انجام گردید.[۱] [۲]

هدف از این عملیات ایجاد اخلال و کندی در انتقال نیروهای ارتش عراق به مناطق جنوبی، برای دفاع از بصره بود، که با موفقیت تقریبی توسط نیروهای ایرانی انجام شد. گرچه تصرف بصره علی‌رغم موفقیت در این عملیات حاصل نشد.[۳]

منابع[ویرایش]

  1. «روایتی کوتاه از آنچه در کربلای ۷ گذشت». خبرگزاری مهر. ۴ مهر ۱۳۹۹.
  2. «عملیات کربلای ۷ در خشانترین کارنامه ارتش». روزنامه اطلاعات. ۱۷ آبان ۱۴۰۰.
  3. ساعدچیان، احمد (۱٣٧٣). نگاهی تاریخی به ٨ سال نبرد با ماشین های بی عاطفه. زرین رود: زرین آفتاب.
  • محسن رشید، گزارشی کوتاه / مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، ویرایش: مهدی انصاری، تهران: سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، مرکز مطالعات و تحقیق جنگ، ۱۳۷۸، شابک: ۹۶۴-۶۳۱۵-۳۳-x