French
DeutschWojciechów (powiat lwówecki) – Wikipedia, wolna encyklopedia
| wieś | |
.JPG) Wojciechów | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość | 360-400[2] m n.p.m. |
| Liczba ludności (III 2011) | 472[3] |
| Strefa numeracyjna | 75 |
| Kod pocztowy | 59-623[4] |
| Tablice rejestracyjne | DLW |
| SIMC | 0190733 |
Położenie na mapie gminy Lubomierz  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu lwóweckiego  | |
 51°00′10″N 15°33′09″E/51,002778 15,552500[1] | |
Wojciechów (do 1945 niem. Ullersdorf-Liebenthal, wcześniej Ullersdorf[2]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lwóweckim, w gminie Lubomierz.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Wojciechów to duża wieś o średniowiecznym układzie ruralistycznym łańcuchówki (wieś leśno-łanowa)[5] o długości około 2,5 km, leżąca wzdłuż górnego biegu Oldzy, na wysokości około 360–400 m n.p.m.[2] Obiektem górującym nad Wojciechowem jest barokowy kościół parafialny pod wezwaniem św. Bartłomieja, wzniesiony w latach 1786–1789[2].
Geologia[edytuj | edytuj kod]
We wschodniej części Wojciechowa, na górze Rozwalisko (442 m n.p.m.) znajdował się bazaltowy komin wulkaniczny[2].
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa jeleniogórskiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wojciechów powstał najpóźniej w drugiej połowie XIII wieku jako posiadłość rycerska[2]. W 1305 roku wzmiankowano już istniejącą wieś, a w 1399 roku istniał tam kościół[2]. W 1825 roku miejscowość liczyła 243 domy, były w niej: kościół parafialny, szkoła katolicka wraz z nauczycielem, folwark, 2 młyny wodne, wiatrak i cegielnia[2]. W 1840 roku liczba domów wzrosła do 247, poza tym istniały: 2 szkoły, folwark, 2 młyny wodne i 3 gospody[2]. Pracowało tu też: 13 warsztatów bawełnianych, 5 lniarskich, 28 rzemieślników, 28 handlarzy i 301 prządków[2]. Pomimo ładnego położenia wieś nigdy nie odgrywała większej roli w turystyce[2]. W połowie XIX wieku rozpoczął się proces wyludniania związany z upadkiem tkactwa rzemieślniczego[2]. Po 1945 roku Wojciechów pozostał wsią rolniczą, w 1978 roku było tu 146 gospodarstw rolnych, w 1988 roku ich liczba zmalała do 67[2].
Przemysł[edytuj | edytuj kod]
Na terenie Wojciechowa znajduje się kamieniołom, w którym są eksploatowane złoża bazaltu[2].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[6]:
- zbór ewangelicki, obecnie kościół rzymskokatolicki parafialny pw. św. Bartłomieja, z lat 1786–1789[2].
Inne zabytki[2]:
- bardzo liczny zespół starej zabudowy pochodzący z XVIII/XX wieku,
- dwie przydrożne kapliczki pokutne pochodzące z XVII i XVIII wieku,
- maltański krzyż pokutny z piaskowca, położony obok domu nr 75.
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Przez Maciejowiec prowadzi szlak turystyczny[7]:
z Lubomierza do Maciejowca.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 149504
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 2: Pogórze Izerskie. Cz. 2: M-Ż. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, s. 439–444. ISBN 83-85773-61-4.
- ↑ GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1481 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Topographische Karte (des Deutschen Reiches) 1:25 000. Messtischblatt 4959 – Liebenthal (wyd. 1937) i 5059 – Altkemnitz (wyd. 1939).
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 117. [dostęp 2012-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
- ↑ Mapa szlaków turystycznych. [dostęp 2019-07-07].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 2: Pogórze Izerskie (M-Ż). Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, ISBN 83-85773-61-4.
