Wiesław Strzałkowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wiesław Strzałkowski (ur. 12 czerwca 1909 w Kijowie, zm. 21 września 1988 w Londynie) – polski prawnik, filozof, poeta, nauczyciel akademicki, minister w rządach emigracyjnych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1929 ukończył Gimnazjum im. Jana Zamoyskiego w Warszawie, w 1934 studia prawnicze, w 1937 studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1937–1939 studiował na Sorbonie. Po wybuchu II wojny światowej był w latach 1939–1940 redaktorem ukazującego się w Paryżu pisma „Polak we Francji” i równocześnie sekretarzem Władysława Sikorskiego.

Po zakończeniu kampanii francuskiej przedostał się przez Hiszpanię i Portugalię do Wielkiej Brytanii. Służył w 2. kompanii Batalionie Strzelców Podhalańskich, w stopniu strzelca[1]. 15 kwietnia 1942 został przeniesiony do Komendy Uzupełnień Nr 1 z równpczesnym skierowaniem do domu inwalidów w Eliock Haus, jako urlopowanego do czasu zwolnienia z wojska[1]. W tym samym roku został zwolniony z wojska z powodu słabego zdrowia.

Pracował krótko w ministerstwie informacji i dokumentacji. W latach 1943–1947 studiował na Uniwersytecie Oksfordzkim, tam w 1947 obronił pracę doktorską Rola doświadczenia kinestetycznego w postrzeganiu i myśleniu. W latach 1951–1965 był z krótkimi przerwami związany z Polskim Uniwersytetem Na Obczyźnie, gdzie wykładał filozofię i psychologię, a w 1962 habilitował się. Od 1965 do 1967 pracował w USA, w Lewis College w Lockport i Iona College w New Rochelle.

W latach 1970–1972 był ministrem wyznań religijnych, oświaty i kultury w rządzie Zygmunta Muchniewskiego, w latach 1972–1973 ministrem wyznań religijnych, oświaty i kultury w pierwszym rządzie Alfreda Urbańskiego, w latach 1973–1976 ministrem informacji i dokumentacji w drugim rządzie Alfreda Urbańskiego. Podpisał list pisarzy polskich na Obczyźnie, solidaryzujących się z sygnatariuszami protestu przeciwko zmianom w Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (List 59)[2].

Został odznaczony przez Prezydenta RP na Uchodźstwie Krzyżem Oficerskim (1969)[3] i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[4].

Był członkiem Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie (sekretarzem komisji filozoficzno-filologicznej w latach 1962–1965, członkiem zarządu kadencji 1978/1979, członkiem komisji rewizyjnej w latach 1981–1985), Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie, Aristotelian Society, Royal Institute of Philosophy.

Grób Wiesława Strzałkowskiego

Pochowany na North Sheen Cemetery w Londynie (DG nr 94)[5].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Literatura piękna[edytuj | edytuj kod]

  • Pożegnanie szkoły (1929) – poezje
  • Poezje (1933)
  • Pieśń żałobna o Józefie Piłsudskim (1935)
  • Wyjazd na połów (1937) – poezje
  • W obozie w Szkocji (1942) – poezje
  • Dwie siostry (1943) – opowiadania
  • Dom Luis i inne opowiadania (1968)
  • Wiersze dla przyjaciół (1974)
  • Przed świtem. Wierszy zeszyt drugi (1975)
  • Awakening (1977) - poezje w języku angielskim
  • Ich dwoje. Opowiadanie (1978)
  • Polska wiosna. Wybór wierszy (1981)
  • Dzieciństwo (1984) – poemat
  • Gdy pracowałem przy generale Sikorskim (1984) – wspomnienia
  • Moi profesorowie (1984) – wspomnienia
  • 10 opowieści (1984)
  • Ludzie i idee. Od Platona po czasy współczesne. Wybór esejów (1985)
  • De profundis clamavi (1988) – poezje

Prace naukowe i popularnonaukowe[edytuj | edytuj kod]

  • Kasprowicz (1942)
  • Współczesne kierunki psychologiczne (1952)
  • The active character of thinking (1982)
  • The theories of knowledge and of science in Polish positivism (1983)
  • Władysław Tatarkiewicz jako historyk kultury (1987)
  • Podstawy filozofii Descartes’a (1988)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Rozkazy dzienne 1942 ↓, s. 182.
  2. Kultura 1976/03/342 Paryż 1976, s. 34.
  3. Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 4, Nr 1 z 19 stycznia 1971. 
  4. Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 4, Nr 8 z 31 grudnia 1972. 
  5. Opracowanie stanu zachowania grobów rządowych w Wielkiej Brytanii [online], Fundacja "Pomoc Polakom na Wschodzie" im. Jana Olszewskiego [dostęp 2023-04-20] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]