Stanisław Borczyk – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stanisław Borczyk (ur. 25 listopada 1907 w Sanoku, zm. 24 czerwca 1997 w Londynie^[1]) – polski działacz państwowy na emigracji.

Uczył się w Gimnazjum Męskim w Sanoku^[2]. Przed II wojną światową był oficerem zawodowym. Walczył w wojnie obronnej we wrześniu 1939 jako dowódca kompanii ckm w 43 pułku piechoty (w stopniu kapitana, dostał się do niewoli i przebywał do 1945 w Oflagu VII A w Murnau. Po II wojnie światowej pozostał na emigracji, odszedł z wojska w stopniu majora (awansowany 1946), był działaczem Związku Rzemieślników i Robotników Polskich i członkiem PPS, od 1962 członkiem władz, od 1965 wiceprezesem Centralnego Komitetu tej partii. Od 1970 do lipca 1971 był kierownikiem działu spraw emigracyjnych w Egzekutywie Zjednoczenia Narodowego. Po zjednoczeniu politycznym emigracji w 1972 był członkiem Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie - ministrem spraw emigracyjnych w rządzie Alfreda Urbańskiego (1972-1973), ministrem bez teki (1976-1978) i ministrem skarbu (1978-1986) w kolejnych rządach sformowanych przez Kazimierza Sabbata, ministrem skarbu w rządzie ostatniego premiera emigracyjnego Edwarda Szczepanika (1986-1989). Był także członkiem V (1973-1977), VII (1983-1988) i VIII (1989-1991) Rady Narodowej RP.

1 listopada 1989 został mianowany prezesem Najwyższej Izby Kontroli na uchodźstwie; zastąpił Franciszka Szystowskiego (bezpośrednio przejął urząd od p.o. prezesa Bolesława Kotowskiego). Był ostatnim szefem izby na emigracji i przeprowadzał jej likwidację, zakończył pracę na stanowisku prezesa 8 grudnia 1991. Pochowany na Gunnersbury Cemetery w Londynie (Sq. J, gr. 317)^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Andrzej Friszke Życie polityczne emigracji, Warszawa 1999
• Karolina Grodziska Polskie groby na cmentarzach Londynu. Tom 2, Kraków 2001
• Romuald Turkowski, Parlamentaryzm polski na uchodźstwie 1973-1991, Warszawa 2002
• Ryszard Szawłowski, Najwyższe państwowe organy kontroli II Rzeczypospolitej, Warszawa 2004

• p
• d
• e

Pierwszy rząd Alfreda Urbańskiego (1972–1973)

W dniu zaprzysiężenia	Alfred Urbański Jerzy Gawenda Jan Starzewski Stanisław Nowak Józef Poniatowski Stanisław Wiszniewski Stanisław Kuniczak Stefan Brzeszczyński Sylwester Karalus Wiesław Strzałkowski Stanisław Borczyk Zbigniew Scholtz
Późniejsi członkowie rządu

• p
• d
• e

Pierwszy rząd Edwarda Szczepanika (1986–1989)

W dniu zaprzysiężenia	Edward Szczepanik Czesław Czapliński Stanisław Borczyk Zbigniew Scholtz Ryszard Kaczorowski Jerzy Przemysław Morawicz Zygmunt Szkopiak Stanisław Wiszniewski Andrzej Czyżowski Tadeusz Drzewicki Aleksander Snastin Jerzy Zaleski
Późniejsi członkowie rządu	Bolesław Grzybowski