Tebe (księżyc) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Tebe sfotografowany przez sondę Galileo w 2000 r. | |
Planeta | |
---|---|
Odkrywca | |
Data odkrycia | 5 marca 1979 |
Tymczasowe oznaczenie | S/1979 J 2 |
Charakterystyka orbity | |
Półoś wielka | 221 900 km[1] |
Mimośród | 0,0176[1] |
Perycentrum | 218 000 km |
Apocentrum | 225 800 km |
Okres obiegu | 0,675 d[1] |
Nachylenie do płaszczyzny Laplace’a | 1,080°[1] |
Długość węzła wstępującego | 235,694°[1] |
Argument perycentrum | 234,269°[1] |
Anomalia średnia | 135,956°[1] |
Własności fizyczne | |
Wymiary | 116 × 98 × 84 km |
Objętość | ~500 000 km³ |
Masa | 4,3 × 1017 kg |
Średnia gęstość | 0,86 g/cm³ |
Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni | 0,013 m/s² |
Prędkość ucieczki | 20-30 m/s |
Okres obrotu wokół własnej osi | synchroniczny |
Albedo | 0,047 ± 0,003 |
Jasność obserwowana (z Ziemi) | 16,0m |
Tebe (Jowisz XIV) – księżyc Jowisza, odkryty przez S. Synnotta w 1979 r. na podstawie zdjęć wykonanych przez sondę Voyager 1.
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Nazwa księżyca pochodzi z mitologii greckiej. Tebe była nimfą uprowadzoną przez Zeusa (Jowisza). Od jej imienia pochodzi nazwa miasta Teby.
Charakterystyka fizyczna[edytuj | edytuj kod]
Tebe jest jednym z mniejszych księżyców Jowisza, jego średnicę ocenia się na około 96 km. Średnia gęstość tego ciała ma wartość około 1,45 g/cm3, a składa się przeważnie z lodu i krzemianów. Powierzchnia Tebe jest bardzo ciemna – jej albedo wynosi zaledwie 0,04. Z Ziemi można go zaobserwować jako obiekt o jasności wizualnej co najwyżej 17 magnitudo.
Największy krater na powierzchni Tebe otrzymał w 2000 roku nazwę Zethus.
Satelita należy do grupy Amaltei wewnętrznych księżyców regularnych planety. Jego orbita przebiega wzdłuż zewnętrznej granicy słabego pierścienia ażurowego Tebe.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Chronologiczny wykaz odkryć planet, planet karłowatych i ich księżyców w Układzie Słonecznym
- Księżyce galileuszowe
- Lista naturalnych satelitów Jowisza
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Thebe. [w:] Księżyce Układu Słonecznego [on-line]. [dostęp 2008-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-26)].
- Thebe. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-22]. (ang.).