Plutonek – Wikipedia, wolna encyklopedia

Porównanie rozmiarów, kolorów i albedo największych plutonków
Diagram przedstawiający rozmiary plutonków, rozpiętość między aphelium i peryhelium oraz nachylenie do ekliptyki

Plutonek, plutino – określenie używane do obiektów transneptunowych z Pasa Kuipera znajdujących się w rezonansie orbitalnym 2:3 z Neptunem[1][2]; na dwa obiegi plutonka wokół Słońca przypadają trzy obiegi Neptuna.

Nazwa pochodzi od Plutona, który w sierpniu 2006 r. przestał być oficjalnie uważany za planetę[3] z racji odkrywania coraz większej liczby podobnych do niego rozmiarami ciał niebieskich, krążących w podobnej do niego odległości od Słońca.

W grupie tej można wyróżnić w szczególności następujące obiekty:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Qingjuan Yu, Scott Tremaine. The Dynamics of Plutinos. „Astronomical Journal”. 118 (4), s. 1873–1881, 1999-10. DOI: 10.1086/301045. arXiv:astro-ph/9904424. Bibcode1999AJ....118.1873Y. (ang.). 
  2. X.-S. Wan, T.-Y. Huang. The orbit evolution of 32 plutinos over 100 million year. „Astronomy and Astrophysics”. 368 (2), s. 700–705, 2001-03. DOI: 10.1051/0004-6361:20010056. Bibcode2001A&A...368..700W. (ang.). 
  3. IAU 2006 General Assembly: Result of the IAU Resolution votes. IAU, 2006-08-24. [dostęp 2013-08-26]. (ang.).