Szantungozaur – Wikipedia, wolna encyklopedia

Szantungozaur

Shantungosaurus
Hu, 1973
Okres istnienia: 75 mln lat temu PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N Q 75/75 ↓ 75/75
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	zauropsydy
Podgromada	diapsydy
Nadrząd	dinozaury
Rząd	dinozaury ptasiomiedniczne
Podrząd	cerapody
Infrarząd	ornitopody
Rodzina	hadrozaury
Podrodzina	hadrozaury płaskogłowe
Rodzaj	Szantungozaur
Gatunek	Shantungosaurus
Multimedia w Wikimedia Commons

Szantungozaur (Shantungosaurus giganteus) – duży, roślinożerny dinozaur należący do rodziny hadrozaurów. Żył w późnej kredzie (ok. 75 mln lat temu) w Azji, na terenie współczesnych Chin. Jego nazwa znaczy "Jaszczur z Szantung".

Odkrycie[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze skamieniałości szantungozaura zostały znalezione w 1964 r. Jak dotąd odkryto pięć niekompletnych szkieletów.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Szantungozaur jest największym znanym hadrozaurem płaskogłowym. Dorosły osobnik mógł osiągać 15 metrów długości i ważyć około 16 ton. Jego czaszka miała długość 1,63 metra. Podobnie jak inne hadrozaury miał bezzębny dziób, ale w jego szczękach było około 1500 ciasno połączonych małych zębów policzkowych, tworzących baterie zębowe, które służyły do przeżuwania twardych części roślin. Szantungozaur jest bardzo podobny do edmontozaura.