Sonia Lewin – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data śmierci | ||||||||||||||||
Informacje klubowe | ||||||||||||||||
Klub | Makkabi Wilno | |||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Odznaczenia | ||||||||||||||||
Sonia Lewin-Szmukler (ur. 1909, zm. 1987) – polska lekkoatletka, kulomiotka.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodziła z kupieckiej rodziny żydowskiej z Suwałk. Wraz z rodzicami przeprowadziła się do Wilna, gdzie ukończyła Gimnazjum Humanistyczne Stowarzyszenia Rozpowszechniania Wiedzy. Około 1925 roku trafiła do klubu ŻTGS Makkabi, gdzie zaczęła uprawiać gimnastykę i lekkoatletykę oraz gry sportowe. W 1927 roku zadebiutowała w lekkoatletycznych Mistrzostwach Wilna. W 1935 wyjechała na stałe do Palestyny. Czwarta w finale Światowych Igrzysk Kobiet w Pradze (1930) z wynikiem 11.41. Dwukrotna wicemistrzyni Międzynarodowych Igrzysk Żydowskich (Tel Awiw-Jafa 1935). Dwa razy ustanawiała rekordy Polski w pchnięciu kulą (do 11.46 w 1930 r.), była mistrzynią kraju w tej konkurencji (1930). Rekord życiowy - 12.21 ustanowiła w 1937 r. Nie był pobity w Izraelu przez następne 22 lata. Startowała do końca lat czterdziestych, zdobywając swój ostatni medal (srebrny) w 1948 roku. Syn Szymon odziedziczył po rodzicach talent sportowy. Był znakomitym koszykarzem, olimpijczykiem, a później także trenerem. Wnuk Szmuklerów – Amir, był natomiast piłkarzem[1].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Brązowy Krzyż Zasługi (19 marca 1931)[2]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Waldemar Wołkanowski , Kobiety sportsmenki w przedwojennym Wilnie | Wilnoteka [online], www.wilnoteka.lt [dostęp 2018-03-20] (pol.).
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 106 „za zasługi na polu rozwoju sportu”.