Ryszard Pospieszyński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ryszard Pospieszyński
Data i miejsce urodzenia

23 czerwca 1925
Łódź

Data i miejsce śmierci

9 maja 2019
Warszawa

Zawód, zajęcie

inżynier, nawigator, kapitan żeglugi wielkiej, podporucznik Marynarki Wojennej

Narodowość

polska

Alma Mater

Wyższa Szkoła Morska w Gdyni

Stanowisko

poseł na Sejm PRL III, IV i V kadencji (1961–1972), ambasador Polski w Pakistanie (1976–1980), podsekretarz stanu i zastępca ministra w Urzędzie Gospodarki Morskiej

Partia

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Dzieci

Ryszard Pospieszyński

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Krzyż Armii Krajowej Krzyż Partyzancki Brązowy Krzyż Zasługi Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego Odznaka honorowa „Za zasługi dla bankowości Rzeczypospolitej Polskiej”

Ryszard Jan Pospieszyński (ur. 23 czerwca 1925 w Łodzi, zm. 9 maja 2019 w Warszawie[1][2]) – inżynier, nawigator, były ambasador Polski w Pakistanie, kapitan żeglugi wielkiej, podporucznik Marynarki Wojennej, prezydent XIII Sesji Międzynarodowej Organizacji Morskiej w Londynie, przewodniczący Związku Armatorów Polskich, podsekretarz stanu i zastępca ministra w Urzędzie Gospodarki Morskiej, poseł na Sejm PRL III, IV i V kadencji. Działacz gospodarczy i związkowy. Honorowy członek Polskiego Związku Żeglarskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Romana i Lucyny. W latach 1939–1940 pracował w firmie budowlanej w Piotrkowie Trybunalskim, jako goniec, następnie w latach 1940–1942 robotnik w tamtejszych zakładach drzewnych. W okresie 1942–1945 praktykant w żyrardowskiej firmie A. Hegeman. W czasie okupacji niemieckiej uczestniczył w walkach zbrojnych w szeregach Armii Krajowej. Absolwent pierwszego rocznika Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni, Państwowej Szkoły Morskiej Gdynia–Szczecin. Podporucznik Marynarki Wojennej. W latach 1947–1959 przeszedł wszystkie szczeble kariery morskiej na statkach Gdynia–Ameryka Linie Żeglugowe, Polskich Linii Oceanicznych, Polskiej Żeglugi Morskiej i Chipolbrok, od asystenta do dowódcy statków włącznie. W 1958 przewodniczył delegacji rządowej na Morskiej Sesji Międzynarodowej Organizacji Pracy w Genewie. W 1959 został przewodniczącym zarządu głównego Związku Zawodowego Marynarzy i Portowców.

W 1946 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej, z którą w 1948 przystąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W PZPR pełnił role członka (1959–1968) i członka plenum (1970–1975) Komitetu Wojewódzkiego w Gdańsku, członka egzekutywy podstawowej organizacji partyjnej w Centralnej Rady Związków Zawodowych (1970–1975), członka zespołu do spraw Propagandy za Granicą Komitetu Centralnego (1972–1975). Zasiadał w prezydium Centralnej Rady Związków Zawodowych, był delegatem na III, IV i V Zjazd PZPR. Od 1961 do 1972 z ramienia PZPR pełnił mandat posła (do 1969 z okręgu gdyńskiego, a następnie z gdańskiego). Pełnił funkcję przewodniczącego sejmowej Komisji Gospodarki Morskiej i Żeglugi. Był także podsekretarzem stanu oraz pierwszym zastępcą ministra w Urzędzie Gospodarki Morskiej. W Ministerstwie Handlu Zagranicznego był dyrektorem departamentu żeglugi i transportu.

Na Konferencji Organizacji Narodów Zjednoczonych w Montego Bay przewodniczył polskiej delegacji oraz brał udział w uchwaleniu nowego prawo morza. Reprezentant polskiego udziałowca w chińsko-polskiej spółce żeglugowej Chipolbrok Wiceprzewodniczący sesji rybackiej Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa w Rzymie. Uczestniczył w Konferencji Okrągłego Stołu Polsko-Brytyjskiego w Ditchley Park, w Wilton oraz w Warszawie. Pełnił funkcję współprzewodniczącego polsko-szwedzkich Konferencji Okrągłego Stołu w Kołobrzegu, Gdańsku i Sztokholmie. Od 1976 do 1979 sprawował stanowisko ambasadora PRL w Pakistanie. Był jednym z założycieli i wiceprezesem rady udziałowców polsko-szwedzkiej spółki maklerskiej GAC Poland w Szczecinie.

Zainicjował założenie pierwszego polskiego banku prywatnego, Banku Inicjatyw Gospodarczych, w 1989, oraz następnie był jego sekretarzem oraz wiceprzewodniczącym rady nadzorczej. Funkcję pełnił także po fuzji z Bankiem Gdańskim i powstaniu BIG Banku Gdańskiego oraz po zmianie nazwy na Bank Millennium. Po zakończeniu kariery w sektorze publicznym rozpoczął działania w bankowości.

Pochowany 16 maja 2019 na Cmentarzu Komunalnym Południowym w Warszawie[1].

Ryszard Jan Pospieszyński był ojcem Ryszarda Pospieszyńskiego (byłego członka Rady Nadzorczej Polskiej Telefonii Cyfrowej, potem prezesa Incecntive Solutions) oraz dziadkiem Macieja Pospieszyńskiego, który w 2012 i 2014 zostawał mistrzem świata w akrobacji szybowcowej.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Połamanym farwatrem: monografia rocznika 1945–1948 Państwowej Szkoły Morskiej w Gdyni i Szczecinie[5]
  • Za widnokręgiem[6]. Tom 8 z Księgi Floty Ojczystej
  • Morskie sprawy Polaków[7][8]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Nekrolog w „Gazecie Wyborczej”. [dostęp 2021-09-30].
  2. Ryszard Pospieszyński. rejestry-notarialne.pl.
  3. Nadzwyczajna sesja Sejmu, „Trybuna Robotnicza”, nr 172, 22 lipca 1966, s. 1.
  4. a b Ryszard Pospieszyński uhonorowany Odznaką Honorową „Za zasługi dla bankowości Rzeczypospolitej Polskiej” oraz Odznaką Honorową Związku Banków Polskich. Związek Banków Polskich. [dostęp 2018-05-20].
  5. Ryszard Pospieszyński: Połamanym farwatrem: monografia rocznika 1945–1948 Państwowej Szkoły Morskiej w Gdyni i Szczecinie. Gdynia-Szczecin: [B. m. w.], 1995. ISBN 978-83-7518-771-7.
  6. Ryszard Pospieszyński: Za widnokręgiem. Wyższa Szkoła Morska, 1997, s. 415, seria: Tom 8 z Księgi Floty Ojczystej. ISBN 83-86703-75-X, ISBN 978-83-86703-75-3.
  7. Ryszard Pospieszyński, Romuald Pietraszek: Morskie sprawy Polaków. Gdynia: Oficyna Wydawnicza Miniatura, 2010, s. 256, seria: Morskie sprawy Polaków. ISBN 83-89915-27-8.
  8. Janusz Charkiewicz, Morskie sprawy Polaków [online], Zachodniopomorski Okręgowy Związek Żeglarski, 22 kwietnia 2011 [dostęp 2018-05-20] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-12].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]