Robert Janowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Robert Janowski

Robert Janowski (2020)
Imię i nazwisko	Robert Mariusz Janowski
Data i miejsce urodzenia	22 marca 1961 Inowrocław
Gatunki	pop, pop-rock, rock
Zawód	piosenkarz, kompozytor, poeta, aktor, prezenter telewizyjny, dziennikarz radiowy
Aktywność	od 1983
Zespoły
Sekcja Z., Zoo, Oddział Zamknięty (1985–1986)
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Robert Mariusz Janowski (ur. 22 marca 1961 w Inowrocławiu) – polski piosenkarz, kompozytor, poeta, aktor, prezenter telewizyjny i radiowy, lektor radiowy. Z wykształcenia lekarz weterynarii.

W latach 80. wokalista zespołów nowofalowych. Ogólnopolski rozgłos zdobył występami w musicalu Studia Buffo Metro i prowadzeniem w latach 1997–2018 i od 2024 teleturnieju muzycznego Jaka to melodia? w TVP1. Zdobywca Złotej Telekamery i wielokrotny laureat Wiktorów^[1].

Wychował się ze starszą siostrą na jednym z osiedli wojskowych w Sochaczewie^[2]. Jego matka pracowała jako reżyserka spektakli teatralnych i poetyckich w placówkach kulturalnych, a ojciec był pilotem i majorem w wojskach lotniczych Wojska Polskiego^[3]. Kiedy miał 11 lat, jego rodzice się rozwiedli^[4]. Po rozwodzie pozostał pod opieką matki, od tamtej pory nie utrzymuje kontaktów z ojcem^[5].

Ukończył naukę w Liceum Ogólnokształcącym im. Fryderyka Chopina w Sochaczewie^[6]. W czasach licealnych tworzył akademie i apele szkolne oraz spektakle kabaretowe, a także pisał scenariusze i wiersze^[7]. Uczył się w szkole muzycznej I stopnia w klasie fortepianu i szkole muzycznej II stopnia w klasie fagotu^[8].

Po ukończeniu studiów z medycyny weterynaryjnej na WMW SGGW^[1] pracował jako lekarz weterynarii w klinice w Piasecznie^[9]. Ukończył także studia podyplomowe z pedagogiki^[10] oraz na kierunku „Coaching i NLP” w Centrum Studiów Podyplomowych Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie^[11].

Występował w amatorskich teatrach, m.in. w kabarecie działającym przy Ursynowskim Domu Sztuki w Warszawie^[12]. W latach 80. był członkiem zespołów rockowych: Sekcja Z. (Sekcja Zwłok), Zoo, Exodus i Oddział Zamknięty^[13][14].

W 1983 stworzył muzykę do musicalu rockowego Jonasza Kofty i Bene Rychtera Kompot, w którym zagrał głównego bohatera, Love’a^[15]. Spektakl był wystawiany w Fabryce Norblina i został zdjęty z afisza po trzech tygodniach przez Główny Urząd Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk^[14][15]. W latach 1991–1999 grał Jana, głównego bohatera musicalu Janusza Józefowicza i Janusza Stokłosy Metro w Teatrze Buffo w Warszawie^[1][15]. Wystąpił także w spektaklu muzycznym Buffo Grosik – Do grającej szafy grosik wrzuć^[16].

W grudniu 1994 wydał swój debiutancki album studyjny pt. Co mogę dać. Następnie wydała kolejne płyty: Powietrze (1995) i Nieważkość (2001)^[15]. Nagrał utwór „Lubię ten smutek” na album Tomasza Filipczaka i Piotra Rodowicza pt. Seweryn Krajewski Smooth Jazz wydany 25 czerwca 2007 przez Polskie Radio^[17]. W 2008 wziął udział w trasie koncertowej Lato z radiem^[18] oraz wydał album kompilacyjny pt. The Best Of, na której umieścił 30 piosenek podsumowujących jego dotychczasową karierę muzyczną^[19]. W marcu 2010 za wysoką sprzedaż albumu pt. Song.pl (2009), na którą nagrał własne wersje przebojów XX-lecia międzywojennego^[15], uzyskał certyfikat platynowej płyty^[20]. 28 września 2018 nakładem wydawnictwa Agora wydał album pt. Najpiękniejsze melodie śpiewa Robert Janowski, który promował coverem utworu Heleny Majdaniec „Zakochani są wśród nas”, a także koncertem zorganizowanym 1 października w Teatrze Syrena i kampanią reklamową prowadzoną przez Radio Pogoda^[21][22]. W 2021 zaśpiewał w koncercie „Wielkie kolędowanie z Polsatem”^[23].

Przez trzy lata był aktorem Teatru Dramatycznego w Warszawie, w którym zagrał m.in. w spektaklach: Hamlet, Upadłe anioły i Szósty stopień oddalenia^[24]. Współpracował także z warszawskimi teatrami: Rozmaitości (wystąpił w muzycznym spektaklu Bardzo uważaj na...), Rampa (zagrał m.in. w sztuce Conte)^[25], Ateneum (zagrał m.in. w spektaklu Okudżawa)^[26].

Jako aktor filmowy zadebiutował rolą dilera Rokendrola w filmie Piotra Łazarkiewicza Pora na czarownice (1993)^[27]. Następnie zagrał w filmach: Nocne graffiti (1995) Macieja Dutkiewicza, Ubu Król (2003) Piotra Szulkina^[15] i Kto nigdy nie żył... (2006) Andrzeja Seweryna. W latach 1999–2001 grał muzyka Mikołaja Melladę w serialu Na dobre i na złe w TVP2^[14]. W 2012 zagrał epizodyczną rolę urzędnika stanu cywilnego w serialu Nad rozlewiskiem w TVP1^[28][29].

W 1997 rozpoczął współpracę z Telewizją Polską jako prezenter telewizyjny. Największą popularność przyniosło mu prowadzenie w latach 1997–2018 teleturnieju Jaka to melodia?^[1], za co w 2000, 2003^[30] i 2008 otrzymał nagrodę Telekamery^[31], w 2009 – Złotą Telekamerę^[32], a w 2009 i 2013 – Wiktora Publiczności^[33][34]. Poza tym w 2007 i 2010 był nominowany do Wiktora Publiczności (w 2010 także w kategorii Gwiazda piosenki i estrady)^[35][36][37], w 2008 – do Wiktora dla osobowości telewizyjnej^[38]. Jako prezenter TVP w 2006 współprowadził Festiwal Jedynki w Sopocie^[39] oraz telewizyjne koncerty okolicznościowe^[40]. Oprócz tego w latach 2009–2011 współprowadził wybrane koncerty podczas Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu^[41][42][43], w 2016 zasiadł w komisji jurorskiej wyłaniającej finalistów krajowych eliminacji do 61. Konkursu Piosenki Eurowizji^[44], a w 2017 był jurorem w finale krajowych eliminacji do 62. Konkursu Piosenki Eurowizji^[45]. W 2024 roku powrócił do roli gospodarza teleturnieju muzycznego Jaka to melodia?^[46].

W 2019 prowadził teleturniej Gra muzyka w TV Puls^[47][48][49].

W 2008 uczestniczył w 7. edycji programu rozrywkowego Taniec z gwiazdami w TVN^[1][50]. W 2018 wystąpił w kampanii reklamowej środków do protez zębowych Corega^[51]. W 2021 zwyciężył w finale 15. edycji programu rozrywkowego Twoja twarz brzmi znajomo w Polsacie^[52], a w latach 2022–2024 był jurorem czterech edycji show^{[53][54][55][56]}. W 2024 został trenerem w szóstej edycji The Voice Senior w TVP2^[57].

W latach 2006–2010 prowadził audycję Wasza muzyka w RMF FM^[58][59]. W latach 2012–2018 pracował w Radiu Złote Przeboje, w którym prowadził audycje: Muzyka mojego życia^[60], Weekend z gwiazdą^[61] i Złota dwudziestka Radia Złote Przeboje^[62].

W 2018 został prezenterem Radia Pogoda, w którym do 25 czerwca 2021 prowadził cykl Najpiękniejsze melodie Roberta Janowskiego^[63], a jesienią 2021 został gospodarzem konkursu Po jednej nutce w Radiu Pogoda^[64], w rozgłośni prowadzi także audycję Koncert życzeń^[65].

Napisał i wydał trzy książki: „Muzyka mojego życia” (2016)^[66], „Przypadki. Robert Janowski, jakiego nie znacie, w szczerej rozmowie z Marią Szabłowską” (2016)^[67] i „Wielcy muzycy” (2020). Napisał także kilka tomików poezji i/lub prozy: „Lustra” (1993), „Głosy” (1995), „Noce” (2001), „Pragnienia” (2004), „Anioły” (2011; tom zawierał także album CD zawierający m.in. wiersze i prozę w wykonaniu Janowskiego^[68]) i „Mądrość z natury” (2012)^[69].

W 2006 zajął drugie miejsce w plebiscycie Telewizja Marzeń „Gazety Wyborczej” w kategorii prowadzący teleturnieje^[70], a w 2008 – szóste miejsce w rankingu najpopularniejszych prezenterów programów rozrywkowych, który został sporządzony na podstawie badań TNS OBOP^[71]. W 2010 zajął drugie miejsce w kategorii „prezenterzy rozrywki” w badaniu preferencji widzów zleconym przez telewizję UPC^[72] i ósme miejsce w rankingu najbardziej znanych prezenterów telewizyjnych sporządzonym przez Instytut ARC Rynek i Opinia^[73].

W 2011 zajął pierwsze miejsce na liście najbardziej dochodowych celebrytów stacji telewizyjnych sporządzonym przez dom mediowy PanMedia Western na podstawie przychodów reklamowych^[74]. W 2015 zajął dziewiąte miejsce w zestawieniu Top 10 celebrytów – lokomotyw reklamowych sporządzonym przez dom mediowy Lowe Media^[75], a w następnym roku awansował na siódme miejsce analogicznego rankingu sporządzonego przez dom mediowy MullenLowe MediaHub^[76].

Z pierwszą żoną, Katarzyną Kalicińską-Goczał, ma syna Makarego (ur. 18 grudnia 1988)^[15]. W 2004 ożenił się z Katarzyną Dańską, z którą ma dwie córki: Anielę (ur. 1998) i Tolę (ur. 9 sierpnia 2000^[77])^[15] i rozwiódł się w lipcu 2011^[78]. 14 września 2013 zawarł ślub cywilny się z kostiumografką Moniką Głodek (ur. 1974)^[79], w lipcu 2014 – po unieważnieniu pierwszego małżeństwa – wziął z nią ślub kościelny^[80], a we wrześniu 2023 odnowił z nią przysięgę małżeńską^[81].

Od 2011 był nękany przez stalkerkę Monikę J., która w 2014 za uporczywe nękanie Janowskiego i jego żony, Moniki, została skazana na 10 miesięcy więzienia, w 2017 usłyszała wyrok 10 miesięcy przymusowego leczenia w szpitalu psychiatrycznym, a w 2023 została osadzona w jednostce penitencjarnej^[82].

W 2014 otworył Fundację „Scena Marzeń” zajmującą się pomocą młodzieży utalentowanej artystycznie^[83].

• 1991: Kiedy ranne wstają zorze – rolnik
• 1993: Pora na czarownice – Rokendrol
• 1996: Nocne graffiti – Koks, dealer narkotyków
• 1998: Białe i czarne
• 1999–2001: Na dobre i na złe – muzyk Mikołaj Mellado
• 2003: Ubu Król
• 2003–2008: Na Wspólnej – Robert Malczewski
• 2004: Serce gór – rycerz Galtor
• 2005: Kto nigdy nie żył… – piosenkarz Paweł
• 2009: Teraz albo nigdy! – sprzedawca na targowisku (odc. 5)
• 2012: Nad rozlewiskiem – kierownik USC (odc. 13)

• 1982: Katarynka (etiuda szkolna) – chłopak
• 1986: Poezja grozy (spektakl telewizyjny) – młody poeta
• 1991: Metro – Jan
• 1992: Hamlet – Rosenkrantz
• 1993: Upadłe Anioły – Lucyfer
• 1994: Szósty Stopień Oddalenia – Ricky
• 1995: Klimaty (spektakl telewizyjny) – Franciszek
• 1997: Kram z piosenkami (spektakl telewizyjny) – romantyk
• 1998: Duże i małe (spektakl telewizyjny) – gitarzysta
• 2019: Love machines (etiuda szkolna) – biznesmen

• 2016: „Muzyka mojego życia”, wyd. Agora
• 2016: „Przypadki. Robert Janowski, jakiego nie znacie, w szczerej rozmowie z Marią Szabłowską”, wyd. Znak Literanova
• 2020: „Wielcy muzycy”, czwarty tom z serii „Wielcy ludzie”, wyd. Wielokropek

• 2006–2010: Wasza Muzyka (RMF FM)
• 2012–2018: Muzyka mojego życia, Weekend z gwiazdą i Złota dwudziestka (Radio Złote Przeboje)
• od 2018: Najpiękniejsze melodie Roberta Janowskiego (Radio Pogoda)

Albumy studyjne

Kompilacje

• Order Uśmiechu: 2022^[90]

• Serwis „Konferansjerzy”
• Robert Janowski w bazie Filmweb
• Robert Janowski, Maria Szabłowska: Przypadki. Robert Janowski, jakiego nie znacie, w szczerej rozmowie z Marią Szabłowską. 2016. ISBN 978-83-240-3551-9.

• Strona internetowa Roberta Janowskiego
• Robert Janowski w bazie Discogs.com (ang.)
• Robert Janowski w bazie filmpolski.pl
• Robert Janowski w bazie IMDb (ang.)