Wiktory – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wiktory
Nagroda Akademii Telewizyjnej
Ilustracja
Pomnik (powiększenie statuetki) „Wiktora” stojący przed budynkiem TVP w Warszawie, rzeźba Andrzeja Renesa, 2007
Przyznający

w 9 kategoriach przez Akademię Wiktorów i 1 publiczności

Państwo

 Polska

Lokalizacja

Warszawa

Pierwsze rozdanie

23 grudnia 1985

Ostatnie rozdanie

31 marca 2022

Strona internetowa

Wiktory – nagrody Akademii Telewizyjnej przyznawane w latach 1985-2015 i w 2022 roku[1], którymi honoruje się wybitne osobowości małego ekranu, ludzi, którzy dzięki swej osobowości, wiedzy czy umiejętnościom zapisali się w pamięci telewidzów[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pomysłodawcą konkursu jest dziennikarz i producent telewizyjny Józef Węgrzyn. Po raz pierwszy Wiktory wręczono 23 grudnia 1985 roku. Na swoich ulubieńców z małego ekranu głosowali widzowie Kuriera Warszawskiego i czytelnicy „Życia Warszawy”. W 1992 roku powołano do życia, na wzór Hollywood, Akademię Telewizyjną składającą się z dotychczasowych laureatów poprzednich edycji[3][4]. W 2005, na dwudziestolecie Wiktorów, nazwę Akademii Telewizyjnej zamieniono na Akademię Wiktorów.

Statuetka Wiktora przyznawana jest w dziesięciu kategoriach, przy czym laureatów dziewięciu z nich typuje gremium złożone z dotychczasowych zdobywców tego wyróżnienia, dziesiątego zaś przyznaje publiczność, głosując na wybraną osobę za pomocą SMS-ów[2]. Jest to nagroda prestiżowa dzięki wybitnym laureatom.

Wiktory nie byłyby czymś niezwykłym, gdyby nie Oni, wybitne osobowości.

Do tej pory statuetki Wiktora i SuperWiktora otrzymali m.in.: Jan Paweł II, kardynał Stanisław Dziwisz, Lech Wałęsa, Aleksander Kwaśniewski, Jan Nowak-Jeziorański, Jan Wejchert, Andrzej Wajda. Absolutnym rekordzistą jest Tomasz Lis, który na swoim koncie ma dziewięć statuetek Wiktora[5].

Statuetka[edytuj | edytuj kod]

„Wiktor” jest niewielką statuetką z brązu, zaprojektowaną i wykonaną przez rzeźbiarza Andrzeja Renesa. Waży podobnie jak Oskar ok. 3,9 kg i ma ok. 35 cm wysokości. Jest unikatowa – nie ma dwóch takich samych Wiktorów, gdyż nie jest ona produkowana seryjnie. Na każdej znajduje się sygnatura Renes[6].

Wiktory można otrzymywać wielokrotnie, a specjalny, pozaregulaminowy pozłacany „Superwiktor” (przyznawany za całokształt twórczości) tylko raz[2].

Gale Wiktorów[edytuj | edytuj kod]

Imprezę prowadzą i Wiktory wręczają osoby najbardziej znane, nagrodzone już wcześniej tymi nagrodami.

 Z tym tematem związana jest kategoria: Laureaci nagrody Wiktory.
Edycja Za rok Data Miejsce Prowadzący
I 1985 23 grudnia 1985
II 1986 1987
II 1987 1988
IV 1988 1989
V 1989 1990*
VI 1990 1991
VII 1991 1992
VIII 1992 1993
IX 1993 1994
X 1994 13 marca 1995[7]
XI 1995 1996
XII 1996 1997 Hotel Sofitel Victoria w Warszawie
XIII 1997 14 lutego 1998
XIV 1998 20 lutego 1999[8] Teatr Polski w Warszawie Iwona Schymalla i Maciej Orłoś
XV 1999 5 lutego 2000 Iwona Schymalla i Maciej Orłoś[9]
XVI 2000 19 marca 2001[10] Teatr Narodowy w Warszawie
XVII 2001 18 marca 2002 Teatr Narodowy w Warszawie
XVIII 2002 3 marca 2003 Teatr Wielki w Warszawie Magda Mołek i Maciej Stuhr
XIX 2003 15 kwietnia 2004 Teatr Narodowy w Warszawie Magda Mołek i Maciej Orłoś
XX 2004 25 kwietnia 2005 Teatr Narodowy w Warszawie
XXI 2005 24 kwietnia 2006 Teatr Narodowy w Warszawie Wojciech Mann
XXII 2006 3 czerwca 2007 Hotel Sofitel Victoria w Warszawie Maciej Orłoś
XXIII 2007 31 maja 2008 Aula Politechniki Warszawskiej w Warszawie
XXIV 2008 11 maja 2009 Hotel Sofitel Victoria w Warszawie
XXV 2009 21 maja 2010 siedziba TVP w Warszawie[11] Maciej Orłoś
XXVI 2010 24 października 2011[12] Zamek Królewski w Warszawie Marcin Prokop
XXVII 2011 14 kwietnia 2012 Zamek Królewski w Warszawie
XXVIII 2012 6 kwietnia 2013 Zamek Królewski w Warszawie Robert Janowski
XXIX 2013 29 marca 2014 Zamek Królewski w Warszawie Przemysław Babiarz
XXX 2014 30 marca 2015 Zamek Królewski w Warszawie Krzysztof Ziemiec
XXXI 2021[1] 31 marca 2022 Agata Konarska i Marek Bukowski[13]
  • W 1989 roku po przemianach ustrojowych w Polsce zdecydowano się, aby nie wzbudzać sporów na tle politycznym, że jedynym laureatem Nagrody Wiktora zostanie papież Jan Paweł II.

Laureaci Superwiktora za całokształt i Specjalnego Superwiktora[edytuj | edytuj kod]

Za rok Laureat Superwiktora Laureat Superwiktora Specjalnego
1989 Jan Paweł II
1992 Edyta Wojtczak, Jan Suzin, Jeremi Przybora, Jerzy Wasowski
1993 Bożena Walter, Jerzy Gruza, Jerzy Koenig, Janusz Gajos
1994 Gustaw Holoubek, Andrzej Łapicki, Lucjan Kydryński, Bohdan Tomaszewski
1995 Irena Kwiatkowska, Olga Lipińska
1996 Mariusz Walter, Bogusław Kaczyński, Adam Hanuszkiewicz, Nina Terentiew, Piotr Fronczewski
1997 Wojciech Młynarski, Marek Kondrat, Bogusław Wołoszański, Maryla Rodowicz, Jane Seymour
1998 Krystyna Janda, Stanisława Ryster, Jan Englert, Jan Miodek, Jerzy Waldorff
1999 Andrzej Wajda, Jerzy Hoffman, Czesław Niemen Jean-Claude Van Damme
2000 Hanka Bielicka, Jerzy Janicki, Andrzej Mularczyk, Jerzy Owsiak, Józef Węgrzyn
2001 Jerzy Stuhr, Monika Olejnik, Jolanta Kwaśniewska, Daniel Olbrychski, Ryszard Kapuściński
2002 Jan Nowak-Jeziorański, Krystyna Loska, Wiesław Gołas, Wojciech Kilar Garou
2003 Roman Polański, Wojciech Mann, Beata Tyszkiewicz, Grażyna Torbicka Chris Rea
2004 Anna Dymna, Krystyna Feldman, Jacek Fedorowicz Zygmunt Solorz-Żak
2005 Lech Wałęsa, Jean-Michel Jarre, Andrzej Turski, Jan Kobuszewski, Witold Pyrkosz Kazimierz Górski
2006 Ilona Łepkowska, Tadeusz Lampka, Jerzy Maksymiuk, Edward Miszczak, Tomasz Lis Krzysztof Kolberger
2007 Władysław Bartoszewski, Leo Beenhakker, Agnieszka Holland Maria Kaczyńska
2008 Franciszek Pieczka, Elżbieta Jaworowicz kardynał Stanisław Dziwisz
2009 Zenon Laskowik, Włodzimierz Szaranowicz, Leszek Balcerowicz Jan Wejchert (pośmiertnie)
2010 Adam Michnik, Krzysztof Penderecki Czesław Lang
2011 Maciej Orłoś, Adam Boniecki Krzysztof Jasiński
2012 Danuta Szaflarska, Tadeusz Sznuk ks prof. Michał Heller
2013 Jacek Cygan, Waldemar Dąbrowski, Bronisław Komorowski, Krzysztof Krawczyk, Dariusz Szpakowski
2014 Jerzy Bralczyk, Stefan Bratkowski, Juliusz Braun, Krzysztof Zanussi, Jacek Żakowski
2021[1][14] Alicja Majewska, Cezary Pazura, Andrzej Seweryn, Karol Strasburger

Kategorie Wiktorów[edytuj | edytuj kod]

  • Polityk roku (przyznawana w latach 1985-2015)
  • Dziennikarz roku (komentator, prezenter, publicysta)
  • Aktor roku
  • Artysta sceny roku (piosenkarz, tancerz, muzyk)
  • Twórca roku (kompozytor, malarz, grafik, producent, reżyser)
  • Wyjątkowa osobowość roku
  • Odkrycie roku
  • Sportowiec roku
  • Wielka osobowość nauki i kultury
  • Wiktor publiczności
  • Superwiktor
  • Specjalny Superwiktor
  • Program telewizyjny roku (od 2022)[1]
  • Projekt internetowy roku (od 2022)[1]
  • Serial roku (od 2022)[1]

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Zdobywca największej liczby statuetek

  • 9 wiktorów – Tomasz Lis
  • 8 wiktorów – Grażyna Torbicka

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f Wiktory wracają po 7 latach. Bez nagrody dla polityka, galę pokaże TVP1 (lista nominacji) [online], wirtualnemedia.pl [dostęp 2022-03-15] (pol.).
  2. ↑ a b c WIKTORY 2014: Ogłoszono nominację do Wiktorów [LISTA NOMINOWANYCH]. gazetawroclawska.pl, 2015-03-27. [dostęp 2015-10-02].
  3. ↑ Andrzej Bober, Upadłe WIKTORY… [online], 25 lutego 2013 [dostęp 2016-05-17] [zarchiwizowane z adresu 2013-03-04].
  4. ↑ Wiktory 2010 – relacja z gali wręczenia nagród w TVN [online], TVN, 13 października 2011 [dostęp 2016-05-17] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-09].
  5. ↑ Co się wydarzyło na gali rozdania Wiktorów?. 2009. [dostęp 2016-05-17].
  6. ↑ statystyki Rzeźbiarz Andrzej Renes: statuetka Oscara ładnie leży w dłoni. 2012. [dostęp 2016-05-17].
  7. ↑ TVP1 / 13.03.1995 / Wiadomości wieczorne 23:00 / Edyta Górniak laureatką Wiktora. Archiwum Eurowizji TV 2017-04-29. [dostęp 2019-02-19].[martwy link]
  8. ↑ Polska Bibliografia Literacka (PBL) [online], pbl.ibl.poznan.pl [dostęp 2019-02-19].
  9. ↑ Iwona Schymalla, prezenterka TVP 1 „Wiktor 1999” [online], sonda.astro4u.net [dostęp 2019-02-19] [zarchiwizowane z adresu 2019-02-20].
  10. ↑ Tak było... [online], Golec uOrkiestra – Oficjalna strona zespołu [dostęp 2019-02-19].
  11. ↑ Wiktory 2009 zostaną wręczone w TVP. 2010. [dostęp 2016-05-17].
  12. ↑ Wiktory 2011 odwołane – nagrody telewizyjne będą rozdane na przełomie maja i czerwca. 2011. [dostęp 2016-05-17].
  13. ↑ Agata Konarska i Marek Bukowski gospodarzami gali Wiktorów, Sting gwiazdą muzyczną [online], wirtualnemedia.pl [dostęp 2022-03-19] (pol.).
  14. ↑ Wiktory 2021: Kategorie. Lista zwycięzców - kto wygrał? [WYNIKI]. se.pl, 2022-03-31. [dostęp 2022-04-01].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wiktory [online], Media Corporation [zarchiwizowane z adresu 2016-06-11].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Wiktory
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wiktory&oldid=73176014”