Rada Wojskowa (II RP) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Rada Wojskowa – organ władzy wojskowej powołany 6 marca 1919 dekretem Naczelnego Wodza[1].

Do zakresu jej kompetencji należało rozpatrywanie i opiniowanie projektów ustaw i przepisów wojskowych oraz sprawy finansowe wojska. Przejęła kompetencje Wojskowej Komisji Ustawodawczej ustanowionej 22 stycznia 1919 rozkazem Naczelnego Wodza.

30 sierpnia 1919 ogłoszono jej statut. W 1921 zastąpiona przez Radę Wojenną.

Pierwszy skład rady

Skład rady według etatu z 21 lipca 1919

  • przewodniczący – gen. Eugeniusz de Henning-Michaelis
  • gen. Karol Durski-Trzaska
  • gen. Jan Jacyna
  • gen. Aleksander Pik
  • kontradmirał Kazimierz Porębski
  • gen. Modest Romiszewski
  • szef Biura Rady Wojskowej – ktp. Roman Tarło

Zmiany personalne w składzie rady

  • gen. por. Karol Durski-Trzaska – zastępca przewodniczącego od 10 III 1920
  • gen. por. Stanisław Puchalski – szef Departamentu I M.S.Wojsk., członek rady od 10 III 1920
  • gen. ppor. Stefan Majewski – dowódca Szkoły Sztabu Generalnego, członek rady od 10 III 1920

Przekształcenia

Wojskowa Komisja Ustawodawcza (1919) → Rada Wojskowa (1919–1921) → Rada Wojenna (1921–1926)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dekret o utworzeniu Rady Wojskowej przy Ministrze Spraw Wojskowych. „Dziennik Rozkazów Wojskowych”. Nr 27 z 1919 r., s. 682–683, 11 marca 1919. [dostęp 2015-09-07]. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]