PZL.9 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | wodnosamolot łącznikowy i obserwacyjny |
Konstrukcja | górnopłat o konstrukcji mieszanej, |
Załoga | 2 |
Dane techniczne | |
Napęd | tłokowy, gwiazdowy 9-cylindrowy Škoda Whirlwind J5A |
Moc | 162 kW (220 KM) |
Wymiary | |
Rozpiętość | 13,4 m |
Długość | 8,6 m |
Wysokość | 2,9 m |
Powierzchnia nośna | 25,8 m² |
Masa | |
Własna | 960 kg |
Startowa | 1350 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. | 175 km/h (zakładana) |
Pułap | 4500m (zakładany) |
Dane operacyjne |
PZL.9 (PZL-9) – projekt wodnosamolotu obserwacyjnego będący wodną wersją samolotu łącznikowego PZL Ł.2, opracowywany w latach 1929–1932 w Państwowych Zakładach Lotniczych.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pod koniec lat 20. XX wieku polska Marynarka Wojenna zainteresowały się możliwością użycia wodnosamolotów bojowych. Jednym z projektów PZL mającym zaspokoić te oczekiwania był projekt wodnosamolotu obserwacyjnego PZL.9. W opracowywaniu tej maszyny posłużono się wcześniej opracowanym samolotem łącznikowym PZL Ł.2. Ten jednosilnikowy dwumiejscowy górnopłat wyposażono w płaskodenne pływaki oraz pełną mechanizację skrzydeł i zaprezentowano marynarce jako PZL.9. Projekt nie wzbudził zainteresowania wojska i został zarzucony.
Służba w lotnictwie[edytuj | edytuj kod]
Samolot ten nigdy nie wyszedł poza fazę projektu i tym samym nigdy nie służył w lotnictwie.
Opis techniczny[edytuj | edytuj kod]
Dwumiejscowy górnopłat zastrzałowy. Konstrukcja z kratownicy duralowej krytej płótnem. Podwozie samolotu klasyczne stałe na drewnianych płaskodennych pływakach. Kabina pilota i obserwatora otwarta. Silnik gwiazdowy.
Wersje[edytuj | edytuj kod]
- PZL.9 – projekt wodnosamolotu obserwacyjnego.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Strona o P.9. samoloty.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-13)].