Massimo Garavaglia – Wikipedia, wolna encyklopedia

Massimo Garavaglia
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 kwietnia 1968
Cuggiono

Zawód, zajęcie

polityk, samorządowiec

Alma Mater

Uniwersytet Bocconiego, Uniwersytet Mediolański

Partia

Liga Północna

Massimo Garavaglia (ur. 8 kwietnia 1968 w Cuggiono[1]) – włoski polityk i samorządowiec, parlamentarzysta, od 2021 do 2022 minister.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia z ekonomii i handlu na Uniwersytecie Bocconiego oraz nauki polityczne na Uniwersytecie Mediolańskim. Zajął się prowadzenie działalności konsultingowej[2]. Powoływany do rady dyrektorów różnych przedsiębiorstw i instytucji. Dołączył do Ligi Północnej[3], od 1999 do 2009 był burmistrzem miejscowości Marcallo con Casone[4].

W latach 2006–2008 sprawował mandat posła do Izby Deputowanych XV kadencji. Następnie do 2013 wchodził w skład Senatu XVI i XVII kadencji[5]. Zrezygnował z mandatu senatora wkrótce po wyborach w 2013[5] w związku z powołaniem w skład władz regionalnych Lombardii na stanowisko asesora do spraw budżetu[3]. W 2015 objęty postępowaniem dotyczącym nadużyć we władzach regionu, w 2019 został uniewinniony wobec niepopełnienia zarzucanego czynu[3].

W wyniku wyborów w 2018 powrócił do Izby Deputowanych (XVIII kadencji). W czerwcu tegoż roku został podsekretarzem stanu w ministerstwie gospodarki i finansów, w marcu 2019 awansowany na funkcję wiceministra w tym resorcie, którą pełnił do września 2019[1]. W lutym 2021 powołany na ministra bez teki do spraw koordynacji sektora turystyki w rządzie Maria Draghiego[6][7], w marcu tegoż roku mianowany ministrem turystyki[8]. Funkcję tę pełnił do października 2022.

W tym samym roku po raz kolejny został wybrany na senatora[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Massimo Garavaglia na stronie Izby Deputowanych XVIII kadencji. [dostęp 2021-02-14]. (wł.).
  2. Chi Sono. massimogaravaglia.net. [dostęp 2021-02-14]. (wł.).
  3. a b c Massimo Garavaglia, il leghista „riapre” il ministero del Turismo. repubblica.it, 12 lutego 2021. [dostęp 2021-02-13]. (wł.).
  4. Massimo Garavaglia na stronie Senatu XVI kadencji. [dostęp 2021-02-14]. (wł.).
  5. a b Massimo Garavaglia na stronie Senatu XVII kadencji. [dostęp 2021-02-14]. (wł.).
  6. Governo, Draghi scioglie la riserva e annuncia i ministri: Franco all'Economia, Cingolani alla Transizione ecologica, Cartabia alla Giustizia. repubblica.it, 12 lutego 2021. [dostęp 2021-02-13]. (wł.).
  7. I Ministri del Governo Draghi. governo.it, 13 lutego 2021. [dostęp 2021-02-13]. (wł.).
  8. Nuovo Governo – nomina ministri. gazzettaufficiale.it, 4 marca 2021. [dostęp 2021-07-25]. (wł.).
  9. Tutti i candidati eletti alla Camera e al Senato: chi entra e chi esce dal nuovo Parlamento. ilriformista.it, 27 września 2022. [dostęp 2022-09-28]. (wł.).