Enrico Giovannini – Wikipedia, wolna encyklopedia

Enrico Giovannini
Data i miejsce urodzenia	6 czerwca 1957 ; Rzym
	Minister infrastruktury Włoch
Okres	od 13 lutego 2021; do 22 października 2022
Poprzednik	Paola De Micheli
Następca	Matteo Salvini
	Minister pracy i polityki społecznej Włoch
Okres	od 28 kwietnia 2013; do 22 lutego 2014
Poprzednik	Elsa Fornero
Następca	Giuliano Poletti
	Multimedia w Wikimedia Commons

Enrico Giovannini (ur. 6 czerwca 1957 w Rzymie) – włoski ekonomista i urzędnik państwowy, prezes ISTAT (włoskiego urzędu statystycznego), w latach 2013–2014 minister pracy i polityki społecznej, od 2021 do 2022 minister infrastruktury.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył w 1981 studia z zakresu handlu i ekonomii na Uniwersytecie Rzymskim – La Sapienza. W 1982 został pracownikiem krajowego instytutu statystycznego ISTAT. W 1989 przeszedł do instytutu badawczego ISCO, w którym pełnił funkcję dyrektorską. W 1992 wrócił do poprzedniej instytucji, w 1993 został dyrektorem wydziału, a w 1997 dyrektorem departamentu statystyki gospodarczej. Od stycznia 2001 do lipca 2009 kierował działem statystycznym w administracji Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju. W 2002 objął stanowisko profesora na rzymskim uniwersytecie „Tor Vergata”. 4 sierpnia 2009 rozpoczął urzędowanie jako prezes ISTAT. Powoływany w skład różnych rad i komitetów doradczych, został członkiem m.in. Klubu Rzymskiego^[1].

27 kwietnia 2013 kandydat na premiera Enrico Letta ogłosił jego nominację na urząd ministra pracy i polityki społecznej w nowo powołanym gabinecie^[2]. Funkcję tę objął następnego dnia i pełnił ją do 22 lutego 2014. 13 lutego 2021 został ministrem infrastruktury i transportu w rządzie Maria Draghiego^[3]^[4]; w marcu tegoż roku mianowany ministrem infrastruktury i zrównoważonej mobilności^[5]. Zakończył urzędowanie w październiku 2022.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Enrico Giovannini: curriculum vitae. istat.it. [dostęp 2013-04-27]. (wł.).
↑ Il governo Letta: Saccomanni all'Economia, Alfano agli Interni e Bonino agli Esteri. il Sole 24 Ore.com, 27 kwietnia 2013. [dostęp 2013-04-27]. (wł.).
↑ Governo, Draghi scioglie la riserva e annuncia i ministri: Franco all'Economia, Cingolani alla Transizione ecologica, Cartabia alla Giustizia. repubblica.it, 12 lutego 2021. [dostęp 2021-02-13]. (wł.).
↑ Governo, ora il primo Cdm. Draghi e i suoi 23 ministri hanno giurato al Quirinale. Mascherine e nessuna stretta di mano: è la prima cerimonia in era Covid. repubblica.it, 13 lutego 2021. [dostęp 2021-02-13]. (wł.).
↑ Nuovo Governo – nomina ministri. gazzettaufficiale.it, 4 marca 2021. [dostęp 2021-07-25]. (wł.).

[bio-1] Enrico Giovannini: curriculum vitae. istat.it. [dostęp 2013-04-27]. (wł.).

[ilsole-2] Il governo Letta: Saccomanni all'Economia, Alfano agli Interni e Bonino agli Esteri. il Sole 24 Ore.com, 27 kwietnia 2013. [dostęp 2013-04-27]. (wł.).

[3] Governo, Draghi scioglie la riserva e annuncia i ministri: Franco all'Economia, Cingolani alla Transizione ecologica, Cartabia alla Giustizia. repubblica.it, 12 lutego 2021. [dostęp 2021-02-13]. (wł.).

[4] Governo, ora il primo Cdm. Draghi e i suoi 23 ministri hanno giurato al Quirinale. Mascherine e nessuna stretta di mano: è la prima cerimonia in era Covid. repubblica.it, 13 lutego 2021. [dostęp 2021-02-13]. (wł.).

[5] Nuovo Governo – nomina ministri. gazzettaufficiale.it, 4 marca 2021. [dostęp 2021-07-25]. (wł.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]