Leon Rzeczniowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Leon Józefat Rzeczniowski (ur. 26 września 1850 w Rawie Mazowieckiej, zm. 27 października 1919 w Warszawie) – polski lekarz psychiatra i neurolog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Leona (1818–1887) i Wincenty z Wolskich. Ukończył szkołę średnią w Piotrkowie, po maturze wyjechał przez Pragę i Karlsbad do Bad Gastein, gdzie leczył się z powodu choroby nerwowej.

Od 1868 studiował medycynę w Szkole Głównej Warszawskiej (potem przemianowanej na Cesarski Uniwersytet Warszawski). Studia ukończył w 1874 roku. Początkowo pracował jako lekarz fabryczny w cukrowni Tarasówka na Podolu. Uczestniczył w wojnie rosyjsko-tureckiej jako lekarz wojskowy. Przez dwa lata odbywał staż w klinice Salpêtrière u Jeana-Martina Charcot.

Po powrocie z Francji został asystentem w Zakładzie Wodoleczniczym w Nowym Mieście nad Pilicą prowadzonym przez Jana Bielińskiego. Od 1888 praktykował w Warszawie.

Uczestniczył w międzynarodowych kongresach psychologicznych w Monachium (1896) i w Paryżu (1900).

Był członkiem zwyczajnym Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego i członkiem Polskiego Towarzystwa Psychologicznego.

Nie założył rodziny. Pochowany jest na cmentarzu Powązkowskim.

Prace[edytuj | edytuj kod]

• Wykłady kliniczne profesora Charcot. Kronika Lekarska 23–25, 1880
• Rzadki przypadek padaczki połowicznej klinicznie samoistnej (epilepsia hemispastica Jacksoni idiopathica). Gazeta Lekarska 3, ss. 981–990, 1883
• Jan Bieliński, Leon Rzeczniowski: Zakład wodoleczniczy w Nowem Mieście nad Pilicą jako dom zdrowia dla chorych nerwowych. Warszawa, 1886
• O hypnotyzmie w medycynie. Kronika Lekarska 9, 1888
• Podstawy psychofizjologicznej teorji histerii jako wynik metod doświadczalnych badania klinicznego szkoły Salpêtrière. Kronika Lekarska, 1903

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Jan W. Chojna. Rzeczniowski, Leon Józefat W: Polski Słownik Biograficzny t. 34 (1992/1993)
• Wspomnienie pośmiertne. Kurjer Warszawski 99, nr 299 (29 października 1919) s. 6