Leo Randolph – Wikipedia, wolna encyklopedia

Leo Randolph
Data i miejsce urodzenia	27 lutego 1958 ; Tacoma
Obywatelstwo	Stany Zjednoczone
Kategoria wagowa	super kogucia
	Bilans walk zawodowych
Liczba walk	19
Zwycięstwa	17
Przez nokauty	9
Porażki	2
Remisy	0
Dorobek medalowy
	Igrzyska olimpijskie

Leonard „Leo” Randolph (ur. 27 lutego 1958 w Tacoma) – amerykański bokser wagi muszej, mistrz olimpijski z Montrealu (1976), zawodowy mistrz świata organizacji WBA (1980).

Był zawodnikiem Tacoma Boys Club. W 1976 został mistrzem Stanów Zjednoczonych w wadze muszej^[1]. W drugiej połowie lipca tego samego roku uczestniczył w igrzyskach olimpijskich w Montrealu. Zwyciężył najpierw Togijczyka Massoudiego Samatou (walkower), następnie Rumuna Constantina Gruescu, zaś w kolejnej rundzie Irlandczyka Davida Larmoura. W półfinale wygrał z Leszkiem Błażyńskim, natomiast w walce finałowej pokonał Kubańczyka Ramóna Duvalóna, zostając mistrzem olimpijskim^[2].

W latach 1978–1980 stoczył 19 walk na zawodowym ringu. Wygrał 17 z nich, w tym dziewięć przez nokaut. 4 maja 1980 roku zwyciężył poprzez TKO Kolumbijczyka Ricardo Cardonę, zostając mistrzem świata organizacji WBA. Tytuł utracił 9 sierpnia, w wyniku porażki z Argentyńczykiem Sergio Palamą. Była to również jego ostatnia walka w karierze^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ US National Championships. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2012-04-15]. (ang.).
↑ 21.Olympic Games – Montreal, Canada – July 18-31 1976. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2012-04-15]. (ang.).
↑ Leo Randolph. boxrec.com. [dostęp 2012-04-15]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Leo Randolph Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [dostęp 2012-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-31)]. (ang.).

[1] US National Championships. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2012-04-15]. (ang.).

[2] 21.Olympic Games – Montreal, Canada – July 18-31 1976. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2012-04-15]. (ang.).

[3] Leo Randolph. boxrec.com. [dostęp 2012-04-15]. (ang.).

[1]

[2]

[3]