Daniel Ponce de León – Wikipedia, wolna encyklopedia

Daniel Ponce de León
Data i miejsce urodzenia

27 lipca 1980
Cuauhtémoc

Obywatelstwo

Meksyk

Wzrost

165 cm

Styl walki

leworęczny

Kategoria wagowa

piórkowa

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

48

Zwycięstwa

44

Przez nokauty

35

Porażki

4

Remisy

0

Nieodbyte

0

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 7 czerwca 2014.

Daniel Ponce de León (ur. 27 lipca 1980 w Cuauhtémoc) – meksykański bokser, były zawodowy mistrz świata organizacji WBO w kategorii junior piórkowej (do 122 funtów).

Kariera amatorska[edytuj | edytuj kod]

W 1999 otrzymał brązowy medal igrzysk panamerykańskich[1]. Reprezentował Meksyk na Igrzyskach Olimpijskich w Sydney w 2000, przegrał jednak już w pierwszej walce z późniejszym brązowym medalistą, Wołodymyrem Sydorenko.

Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Zawodową karierę rozpoczął w marcu 2001. 28 sierpnia 2003, w swojej piętnastej walce, pokonał już w pierwszej rundzie byłego mistrza świata IBF w kategorii muszej, Francisco Tejedora.

17 lutego 2005 zmierzył się w walce eliminacyjnej IBF z przyszłym mistrzem WBA, Celestino Caballero. Ponce de León w ósmej rundzie leżał na deskach i przegrał całą walkę na punkty[2]. Po dwóch kolejnych zwycięskich walkach stanął przed szansą zdobycia wakującego tytułu mistrza świata WBO. 29 października 2005 pokonał na punkty Taja Soda Looknongyangtoya i zdobył pas mistrzowski[3].

W 2006 trzy razy obronił swój tytuł. W maju w drugiej rundzie znokautował Gersona Guerrero[4], niecałe dwa miesiące później już w pierwszej rundzie zakończył pojedynek rewanżowy z Looknongyangtoyem, a w październiku wygrał przez techniczny nokaut w ósmej rundzie z Alem Seegerem[5].

17 marca 2007 pokonał byłego mistrza WBC w kategorii muszej i przyszłego mistrza WBO w kategorii koguciej, Gerrego Peñalosę[6]. Pięć miesięcy później już w pierwszej rundzie znokautował oficjalnego pretendenta do tytułu, Reya Bautistę[7], a 28 września, także przez nokaut, pokonał w piątej rundzie Kolumbijczyka Reynaldo Lopeza. W ostatniej walce w 2007 zwyciężył jednogłośnie na punkty z rodakiem, Eduardo Escobedo[8].

7 czerwca 2008 stracił tytuł mistrza świata WBO, przegrywając niespodziewanie już w pierwszej rundzie z Juanem Manuelem Lópezem[9].

Na ring powrócił niecałe pięć miesięcy później, nokautując w czwartej rundzie mniej znanego boksera, Damiana Marchiano. Kolejną walkę stoczył 25 kwietnia 2009 roku, pokonując na punkty Marlona Aguilara. Meksykanin miał w tej walce zdecydowaną przewagę, a jego rywal w ósmej rundzie leżał na deskach[10].

5 września 2009 roku w walce eliminacyjnej WBA w kategorii piórkowej pokonał na punkty Roineta Caballero[11]. 20 lutego 2010 znokautował w trzeciej rundzie Orlando Cruza[12], a 1 maja 2010 wygrał jednogłośnie na punkty z Corneliusem Lockiem[13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Daniel Ponce de León. olympedia.org. [dostęp 2023-03-02]. (ang.).
  2. ↑ Michael Woods: Ponce De Leon embraces warrior mentality. ESPN.com. [dostęp 2009-05-14]. (ang.).
  3. ↑ Boxing Encyclopedia. [dostęp 2009-05-14]. (ang.).
  4. ↑ Gonzalez, Ponce De Leon retain WBO titles. USA Today. [dostęp 2009-05-14]. (ang.).
  5. ↑ Graham Houston: Daniel Ponce de Leon TKO8 Al Seeger. Fightwriter.com. [dostęp 2009-05-14]. (ang.).
  6. ↑ Graham Houston: Daniel Ponce de León W12 Gerry Penalosa. Fightwriter.com. [dostęp 2009-05-14]. (ang.).
  7. ↑ Sean Ocampo: Daniel Ponce De Leon Boom-Boom's Rey Bautista. Eastsideboxing.com. [dostęp 2009-05-14]. (ang.).
  8. ↑ Ponce de Leon Hangs onto Crown. sportinglife.com. [dostęp 2009-05-14]. (ang.).
  9. ↑ James Slater: Shocker! Juan Manuel Lopez Blows Away Daniel Ponce de Leon In One Round. EastSide Boxing.com. [dostęp 2009-05-14]. (ang.).
  10. ↑ Ponce De Leon victorious!. Fightnews.com. [dostęp 2009-05-14]. (ang.).
  11. ↑ Concepcion wins WBA interim belt; Ponce De Leon wins featherweight eliminator. Fightnews.com, 06.09.2009. [dostęp 2009-09-19]. (ang.).
  12. ↑ James Slater: Daniel Ponce de Leon Scores KO Win, Vivian Harris Suffers TKO Loss. EastSideBoxing.com, 21.02.2010. [dostęp 2010-05-03]. (ang.).
  13. ↑ Andreas Hale, Francisco Salazar: More Results from Vegas. Fightnews.com, 01.05.2010. [dostęp 2010-05-03]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Mistrzowie świata wagi junior piórkowej w boksie
Mistrzowie świata wagi piórkowej w boksie
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Daniel_Ponce_de_León&oldid=69765915”