Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2016 – chód na 50 km mężczyzn – Wikipedia, wolna encyklopedia

Letnie Igrzyska Olimpijskie 2016
Lekkoatletyka
Chód na 50 km mężczyzn
Złoty medal

Słowacja Matej Tóth

Srebrny medal

Australia Jared Tallent

Brązowy medal

Japonia Hirooki Arai

Chód na 50 km mężczyzn – jedna z konkurencji lekkoatletycznych rozgrywanych podczas igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro.

Obrońcą tytułu mistrzowskiego z 2012 roku był Australijczyk Jared Tallent.

W zawodach wzięło udział 80 zawodników.

Przebieg zawodów[edytuj | edytuj kod]

Od linii startu prowadzenie objął Vladimir Savanović. Przed pierwszym kilometrem, rekordzista świata, Yohann Diniz ruszył do przodu, szybko doganiając Serba. W niedługim odstępie czasu Savanović został wchłonięty przez grupę. Francuz pozostał na prowadzeniu. Po pierwszych czterech kilometrach od dużego peletonu oderwała się mała grupka. Na piątym kilometrze mieli oni 29 sekund straty do Diniza.

Różnica pozostawała niezmienna aż do dziesiątego kilometra, ale następne 5 km rekordzista świata poszedł w świetnym tempie i jego przewaga wzrosła do 55 sekund. Diniz zaczął dublować najsłabszych. Na 20 kilometrze miał już ponad minutę nad grupką i 2 minuty nad kolejną. Na półmetku od grupki próbował oderwać się Matej Tóth, ale pozostali dogonili go, z wyjątkiem Japończyka Takayuki Tanii, który został z tyłu. W okolicach trzydziestego kilometra zaatakował Evan Dunfee i szybko zyskał przewagę 20 sekund, strata do Francuza w tym momencie wynosiła 1:15.

Nagle na 33 kilometrze Yohann Diniz zatrzymał się obok swojego trenera, trzymając się poręczy. Kiedy Dunfee dotarł do tego miejsca, poklepał go po plecach i Francuz ruszył razem z nim, jednak kawałek dalej zaczął tracić kontakt z Kanadyjczykiem. Diniz został złapany przez grupkę przy wejściu w okolicę stanowisk z wodą. Dwie minuty później rekordzista świata przewrócił się. Obsługa podeszła do niego z lodem i wodą. W ciągu kolejnych 30 sekund Diniz podniósł się i ruszył dalej. Na 39 kilometrze grupka doścignęła Kanadyjczyka i na prowadzeniu znajdowało się teraz sześciu zawodników. W trakcie następnego kilometra na atak zdecydował się broniący tytułu Jared Tallent. Za nim próbowali iść Matej Tóth i Hirooki Arai, natomiast z tyłu zostali: Yu Wei, Evan Dunfee i Irlandczyk Robert Heffernan. Przez kolejne siedem kilometrów na prowadzeniu podążał Tallent, ale Słowak Tóth zaczął się do niego zbliżać.

W drugiej połowie przedostatniego okrążenia Tóth minął obrońcę tytułu. Natomiast do idącego na trzecim miejscu Arai zaczął zbliżać się Evan Dunfee. W ciągu kolejnych 500 metrów Kanadyjczyk wyprzedził Japończyka. Arai tracił kilka metrów do reprezentanta Kanady, kiedy zdecydował się na przyspieszenie. Doszło do zderzenia się tych dwóch zawodników, Dunfee niemal stanął w miejscu i momentalnie zaczął tracić dystans do Japończyka. Tóth zbliżał się do mety ze słoweńską flagą, którą dostał ok. 100 metrów przed zakończeniem chodu. Arai doganiał powoli Tallenta, ale nie starczyło mu dystansu na wyprzedzenie Australijczyka. Pierwszych czterech zawodników dotarło do mety w przeciągu czterdziestu sekund.

Słowak świętował zwycięstwo, natomiast pozostała trójka potrzebowała pomocy sanitariuszy. Yohann Diniz dotarł do mety na ósmym miejscu. 19 sekund po nim przyszedł reprezentant gospodarzy, Caio Bonfim, wraz z rekordem kraju. Kanadyjczycy złożyli protest bazujący na kontakcie ich reprezentanta z Arai, według którego Dunfee miał zająć trzecie miejsce, ale ostatecznie został on odrzucony.

Terminarz[edytuj | edytuj kod]

Wszystkie godziny podane są w czasie brazylijskim (UTC-03:00) oraz polskim (CEST).

Data Godzina rozpoczęcia
UTC-03:00 CEST
19 sierpnia 2016 08:00 13:00 Finał

Rekordy[edytuj | edytuj kod]

Tabela uwzględnia rekordy uzyskane przed rozpoczęciem zawodów.

Zawodnik Wynik Miejsce Data
Rekord świata Francja Yohann Diniz 3:32:33 Szwajcaria Zurych 15 sierpnia 2014
Rekord olimpijski Australia Jared Tallent 3:36:53 Wielka Brytania Londyn 11 sierpnia 2012
Listy światowe Francja Yohann Diniz 3:37:48 Francja Saint-Sébastien-sur-Loire 13 marca 2016
Rekord Afryki Południowa Afryka Marc Mundell 3:54:12 Australia Melbourne 2015-12-13 13 grudnia 2015(dts)
Rekord Ameryki Południowej Ekwador Andrés Chocho 3:42:57 Meksyk Ciudad Juárez 2016-03-06 6 marca 2016(dts)
Rekord Ameryki Północnej Gwatemala Erick Barrondo 3:41:09 Słowacja Dudince 2013-03-23 23 marca 2013(dts)
Rekord Australii i Oceanii Australia Nathan Deakes 3:35:47 Australia Geelong 2006-12-02 2 grudnia 2006(dts)
Rekord Azji Yu Chaohong 3:36:06 Nankin 2005-10-22 22 października 2005(dts)
Rekord Europy Francja Yohann Diniz 3:32:33 Szwajcaria Zurych 2014-08-15 15 sierpnia 2014(dts)

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Finał[edytuj | edytuj kod]

Poz. Zawodnik Reprezentacja Czas Uwagi
złoto Matej Tóth  Słowacja 3:40:58
srebro Jared Tallent  Australia 3:41:16 SB
brąz Hirooki Arai  Japonia 3:41:24 SB
4. Evan Dunfee  Kanada 3:41:38 NR
5. Yu Wei  Chiny 3:43:00
6. Robert Heffernan  Irlandia 3:43:55
7. Håvard Haukenes  Norwegia 3:46:33 PB
8. Yohann Diniz  Francja 3:46:43
9. Caio Bonfim  Brazylia 3:47:02 NR
10. Chris Erickson  Australia 3:48:40 PB
11. Wang Zhendong  Chiny 3:48:50
12. Quentin Rew  Nowa Zelandia 3:49:32
13. Horacio Nava  Meksyk 3:50:53
14. Takayuki Tanii  Japonia 3:51:00
15. Adrian Błocki  Polska 3:51:31
16. Omar Zepeda  Meksyk 3:51:35
17. Jorge Armando Ruiz  Kolumbia 3:51:42 PB
18. Serhij Budza  Ukraina 3:53:22 SB
19. Brendan Boyce  Irlandia 3:53:59
20. Jesús Ángel García  Hiszpania 3:54:29
21. Marco de Luca  Włochy 3:54:40
22. Rafał Augustyn  Polska 3:55:01
23. Jarkko Kinnunen  Finlandia 3:55:43
24. Rafał Fedaczyński  Polska 3:55:51
25. José Leyver Ojeda  Meksyk 3:56:07
26. Dušan Majdan  Słowacja 3:58:25 SB
27. Kōichirō Morioka  Japonia 3:58:59
28. Aléxandros Papamichaíl  Grecja 3:59:21
29. Jonathan Rieckmann  Brazylia 4:01:52
30. Ronal Quispe  Boliwia 4:02:00 NR
31. Narcis Stefan Mihaila  Rumunia 4:02:46 PB
32. Pedro Isidro  Portugalia 4:03:42
33. Tadas Šuškevicius  Litwa 4:04:10
34. Rolando Saquipay  Ekwador 4:07::29
35. Sandeep Kumar  Indie 4:07:55
36. Miguel Carvalho  Portugalia 4:08:16
37. Arnis Rumbenieks  Łotwa 4:08:28
38. Marc Mundell  Południowa Afryka 4:11:03
39. Iwan Banzeruk  Ukraina 4:11:51
40. Brendon Reading  Australia 4:13:02
41. Mario Alfonso Bran  Gwatemala 4:15:14
42. Vladimir Savanović  Serbia 4:15:53
43. John Nunn  Stany Zjednoczone 4:16:12
44. Bence Venyercsán  Węgry 4:19:15
45. Claudio Villanueva  Ekwador 4:19:33
46. Nenad Filipović  Serbia 4:25:41
47. Han Yucheng  Chiny 4:32:35
48. Pavel Chihuan  Peru 4:32:37
49. Predrag Filipović  Serbia 4:39:48
Kim Hyunsub  Korea Południowa DNF
Iwan Trocki  Białoruś
Ihor Hławan  Ukraina
Miguel Ángel López  Hiszpania
Carl Dohmann  Niemcy
Hagen Pohle  Niemcy
Matteo Giupponi  Włochy
Mathieu Bilodeau  Kanada
Artur Mastianica  Litwa
José Leonardo Montaña  Kolumbia
Alex Wright  Irlandia
José Ignacio Díaz  Hiszpania
Marius Cocioran  Rumunia
Sándor Rácz  Węgry
Luis Henry Campos  Peru
Mario dos Santos  Brazylia
Veli-Matti Partanen  Finlandia
Yerenman Salazar  Wenezuela
João Vieira  Portugalia
Edward Araya  Chile DSQ
Teodorico Caporaso  Włochy
Andrés Chocho  Ekwador
Lukás Gdula  Czechy
Dominic King  Wielka Brytania
Luís López  Salwador
Aleksi Ojala  Finlandia
Park Chilsung  Korea Południowa
Jaime Quiyuch  Gwatemala
James Rendón  Kolumbia
Miklós Srp  Węgry
Martin Tištan  Słowacja

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]