Krążowniki ciężkie typu Trento – Wikipedia, wolna encyklopedia

Krążowniki typu Trento

Kraj budowy	Włochy
Użytkownicy	Regia Marina
Wejście do służby	1928
Zbudowane okręty	3
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	standardowa: 13 100 t pełna: 13 500 t
Długość	196,9 m
Szerokość	20,6 m
Zanurzenie	6,7 m
Napęd	turbiny parowe o mocy 150 000 KM napędzające 2 śruby
Prędkość	36
Załoga	723
Uzbrojenie	8 × 203 mm – (4 x II) 16 × 100 mm – (8 x II) 8 × 40 mm 8 × 12,7 mm 8 wyrzutni torped 533 mm
Wyposażenie lotnicze	3 samoloty rozpoznawcze
Multimedia w Wikimedia Commons

Krążowniki ciężkie typu Trento – włoskie ciężkie krążowniki z okresu międzywojennego i II wojny światowej. Pierwszy okręt tego typu wszedł do służby w 1928 roku. Trzeci okręt, w którego projekcie wprowadzono znaczne zmiany, „Bolzano”, wszedł do służby w 1933 roku. Wszystkie okręty zostały zatopione podczas II wojny światowej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Krążowniki typu Trento były pierwszymi włoskimi okrętami tej klasy zaprojektowanymi zgodnie z ograniczeniami narzuconymi przez traktat waszyngtoński. Ich projekt musiał spełniać ogólne zalecenia traktatowe ograniczające wyporność do 10 000 ton, a uzbrojenie główne do dział kalibru 203 mm. Specyfika działań włoskiej marynarki wojennej zakładała większą prędkość krążowników, co zostało osiągnięte przez redukcję opancerzenia. Budowa pierwszego okrętu, „Trento”, rozpoczęła się w lutym 1925 roku. Do służby jako pierwszy wszedł „Trieste”, 21 grudnia 1928 roku. W 1930 roku rozpoczęła się budowa trzeciego okrętu, „Bolzano”, który otrzymał nowocześniejszą siłownię, a także układ kadłuba zastosowany na krążownikach typu Zara^[1].

Okręty[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• M.J. Whitley: Cruisers of World War Two. An international encyclopedia. — London, Arms & Armour, 1995. ISBN 978-1557501417.
• Gardiner, Robert: Conway's All the World's Fighting Ships 1922-1946. Lontoo, Englanti: Conway Maritime Press, 1987. ISBN 0-85177-146-7.