Dubrovnik (1931) – Wikipedia, wolna encyklopedia
„Dubrovnik” w 1933 | |
Historia | |
Stocznia | |
---|---|
Położenie stępki | 10 czerwca 1930 |
Wodowanie | 12 października 1931 |
Królestwo SHS | |
Nazwa | Dubrovnik |
Wejście do służby | maj 1932 |
Regia Marina | |
Nazwa | Premuda |
Wejście do służby | styczeń 1942 |
Kriegsmarine | |
Nazwa | TA 32 |
Wejście do służby | 18 sierpnia 1944 |
Zatopiony | 25 kwietnia 1945 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | 1910 t standardowa |
Długość | 113 m |
Szerokość | 10,66 m |
Zanurzenie | 3,22 m |
Napęd | |
2 turbiny parowe o mocy 42 000 KM, 3 kotły, 2 śruby | |
Prędkość | 37 węzłów |
Zasięg | 6600 Mm przy 13 w |
Uzbrojenie | |
4 × 140 mm (4xI) 2 × 84 mm plot (1xII) 6 × 40 mm plot (2xII, 2xI) 6 wt 533 mm (2xIII) 2 mbg, 10 bg, 40 min - stan początkowy | |
Załoga | 200 osób |
Dubrovnik (później Premuda i TA 32) – wielki niszczyciel zbudowany dla Jugosłowiańskiej Marynarki Wojennej w latach 30. XX w., w kwietniu 1941 po ataku na Jugosławię przejęty przez Włochów, następnie, po kapitulacji tychże we wrześniu 1943 przez Niemców, którzy dokonali jego samozatopienia w kwietniu 1945 r. Był jedynym okrętem swojego typu.
Okręt zbudowany w stoczni Yarrow Shipbuilders w Glasgow był w owym czasie największym okrętem, jaki tam zbudowano. Jugosławia żądała, by zbudować okręt szybszy i lepiej uzbrojony niż jego jakikolwiek potencjalny włoski przeciwnik. Stępkę pod budowę okrętu położono 10 czerwca 1930 r., a wcielono go do służby w maju 1932 r. Artyleria została dostarczona przez czeskie Zakłady Škoda, zaś uzbrojenie przeciwlotnicze było uważane za silne.
W służbie jugosłowiańskiej okręt m.in. przewoził króla Aleksandra I podczas jego wizyt we Francji w 1934, a następnie po zamachu przywiózł jego zwłoki do kraju. Po ataku na Jugosławię 17 kwietnia 1941 okręt został zdobyty przez Włochów w bazie w Kotorze.
W składzie Regia Marina okręt przebudowano i zmieniono nazwę na „Premuda”. Wymieniono działa 84 mm i działka 37 mm oraz wyposażono jednostkę w nowy dalmierz. Okręt uczestniczył w służbie konwojowej do Afryki Północnej oraz przeciwdziałał alianckiej operacji Harpoon.
W chwili kapitulacji Włoch „Premuda” znajdował się w remoncie w Genui, gdzie została przejęta przez Niemców. Wymienili oni uzbrojenie na 3 działa 105 mm i zamienili go w okręt wczesnego ostrzegania wyposażony w radar typu Freya, wkrótce zastąpiony przez czwarte działo 105 mm i wyrzutnie torped. Okręt pod nazwą „TA 32” był flagowym okrętem 10 Flotylli bazującej w Genui i aktywnej na Morzu Liguryjskim; walczył m.in. z brytyjskimi niszczycielami w marcu 1945.
25 kwietnia 1945 r. tuż przed zajęciem Genui przez Aliantów, okręt został zatopiony przez własną załogę. W marcu 1950 roku podniesiony z dna i złomowany we włoskim porcie Savona.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Whitley, M.H. (1988). Destroyers of World War 2. Cassell Publishing. ISBN 1-85409-521-8.
- (ros.) S.W. Patjanin, M.S. Barabanow: Korabli Wtoroj mirowoj wojny: WMS Bałkanskich gosudarstw i stran Wostocznogo Sriediziemnomoria, Moskwa 2007, seria Morskaja Kampania 3/2007