French
DeutschKarol Rund – Wikipedia, wolna encyklopedia
 kapitan kapelmistrz | |
| Data i miejsce urodzenia | 20 lipca 1889 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 1 kwietnia 1962 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | 12 Pułk Piechoty |
| Stanowiska | kapelmistrz, dyrygent, kierownik referatu |
| Odznaczenia | |
 | |
Karol Zdenko Rund (ur. 20 lipca 1889 w Ołomuńcu, zm. 1 kwietnia 1962 w Gliwicach) – muzyk i wojskowy pochodzenia czeskiego, kapitan kapelmistrz Wojska Polskiego, kompozytor, wykładowca.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 20 lipca 1889[1] w Ołomuńcu na Morawach. Od 1901 do 1906 studiował w Konserwatorium Muzycznym w Pradze. Od 1904 był dyrygentem orkiestry miejskiej w Przerowie. Od 1906 do 1921 był nauczycielem muzyki i dyrygentem chóru i orkiestry dętej w Zakładzie Naukowo-Wychowawczym Ojców Jezuitów w Chyrowie. Równolegle od 1921 zaliczał występy jako skrzypek na koncertach we Lwowie, Przemyślu, Stryju i Samborze. W 1919 zdał egzamin dyplomowy z gry skrzypcowej i dyrygentury w Konserwatorium Muzycznym w Pradze, zaś w 1921 egzamin kapelmistrzowski w Warszawie.
Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany na stopień kapitana w korpusie oficerów administracji grupa kapelmistrzów ze starszeństwem z 1 grudnia 1920[2][3]. Został awansowany do stopnia kapitana ze starszeństwem z 1 grudnia 1920. W tym stopniu w Korpusie Oficerów Administracji Grupie Kapelmistrzów był zweryfikowany w 1928 z lokatą 17, w 1932 z lokatą 15[3]. Od 1921 do 1924 był dyrygentem orkiestry 12 Pułku Piechoty w garnizonie Wadowice oraz Miejską Orkiestrą Symfoniczną. Na przełomie lat 20. i 30. był kapelmistrzem w 3 Pułku Strzelców Podhalańskich, stacjonującym w garnizonie Bielsko-Biała (1928, 1932)[4][5]. W 1934 został dyrygentem orkiestry w 36 Pułku Piechoty Legii Akademickiej w Warszawie. W tym czasie skomponował utwór pt. „Pułkownik Cšadek” na cześć dowódcy pułku, płk. Zygmunta Cšadka[6]. Do 1939 był kierownikiem referatu w Departamencie Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych[7].
Po wybuchu II wojny światowej i kampanii wrześniowej 1939 został internowany w Rumunii, a od 1941 był jeńcem niemieckich obozów, m.in. Oflagu VII E Dorsten[8].
Po zakończeniu wojny kierował chórem w Gliwicach. Od 1947 do 1949 wykładał w Oficerskiej Szkole Kapelmistrzów Wojskowych w Łodzi, później w Rembertowie, od 1950 w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach. Był kompozytorem muzyki kantatowo-oratoryjnej, symfonicznej, kameralnej, licznych marszów oraz pieśni chóralnych i solowych, utworów na orkiestry dęte, etiudy w I pozycji na skrzypce solo[9].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)[10]
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
Leon Markiewicz w 1997 opublikował książkę pt. Zdenko Karol Rund (1889–1962). Kapelmistrz, kompozytor, pedagog[11][12].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ W 1936 dokonano zmiany daty urodzenia z 27 lipca 1889 na 20 lipca 1889. Zmiana (sprostowania) nazwisk, imion i dat urodzenia. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 1, s. 13, 19 marca 1936.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 835.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 387.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 103, 157.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 617.
- ↑ Edward Zając: Szkice z dziejów Sanoka. Część druga. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 2000, s. 13–17. ISBN 83-909787-0-9.
- ↑ Rocznik Oficerski 1939 ↓, s. 317, 434.
- ↑ XX WIEK - multimedium Obóz jeniecki w Dorsten [online], www.xxwiek.pl [dostęp 2022-12-07].
- ↑ Zdenko Karol Rund: Etiudy w I pozycji na skrzypce solo. pwm.com.pl. [dostęp 2015-07-27].
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska” - jako kapitan Karol Rund-Zdunko.
- ↑ Zdenko Karol Rund. kapelmistrz, kompozytor, pedagog. slaskwn.com.pl. [dostęp 2015-07-27].
- ↑ Zdenko Karol Rund, 1889–1962: kapelmistrz, kompozytor, pedagog. worldcat.org. [dostęp 2015-07-27].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
- Rund Zdenko Karol, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2015-02-18].
- Karol Rund. bibliotekapiosenki.pl. [dostęp 2015-02-18].