Oflag – Wikipedia, wolna encyklopedia

Oflag (skrót od niem. Offizierslager für kriegsgefangene Offiziere) – niemiecki obóz jeniecki, w którym trzymani byli oficerowie wzięci do niewoli w czasie II wojny światowej.

W czasie II wojny światowej Niemcy utworzyli około 130 oflagów (ich liczba ulegała zmianie w różnym okresie).

Pierwsze oficerskie obozy jenieckie założone zostały w 1939 r. w trakcie i tuż po zakończeniu działań wojennych na terytorium Polski.

Lista obozów założonych w 1939 r.[edytuj | edytuj kod]

Oflag II A Prenzlau
Oflag II B Arnswalde (Choszczno)
Oflag III A Luckenwalde
Oflag IV A Hohnstein
Oflag IV B Königstein
Oflag IV C Colditz
Oflag V A Weinsberg
Oflag VII A Murnau
Oflag VII B Eichstätt
Oflag VII C Laufen
Oflag VIII A Kreuzburg (Kluczbork)
Oflag VIII B Silberberg (Srebrna Góra) – obóz karny
Oflag IX A Spangenberg
Oflag IX B Weilburg
Oflag IX C Rotenburg
Oflag X A Sandbostel
Oflag X A/Z Itzehoe
Oflag XI A Osterode (góry Harzu – Niemcy)
Oflag XI B Braunschweig
Oflag X B Nienburg
Oflag X C Lubeka
Oflag XII A Hadamar
Oflag XVIII A Lienz
Oflag XVIII B Wolfsberg
Oflag XVIII C Spittal

W kolejnych latach założone zostały oflagi:

Polscy oficerowie w niemieckich obozach jenieckich[edytuj | edytuj kod]

W wyniku kampanii wrześniowej w niewoli niemieckiej znalazło się ok. 19 tys. oficerów i 33 generałów. W 1941 r. Niemcy przejęli od Rumunii internowanych tam 11 generałów, a po powstaniu warszawskim do niewoli trafiło jeszcze sześciu generałów.

Po 1940 r. niemieckie władze rozpoczęły akcję komasacji małych obozów jenieckich dla Polaków. Wiązało się to m.in. z koniecznością przyjęcia jeńców z Francji, Belgii, Holandii, Danii i Norwegii.

Rok	1939	1940	1941	1942	1943	1944	1945
Liczba obozów	23	23	12	10	7	4	4

W efekcie przeprowadzonej akcji oficerowie polscy zostali w 1944 r. zgrupowani w oflagach:

Oflag II C Woldenberg (Dobiegniew)
Oflag II D Gross-Born (Borne Sulinowo)
Oflag VI B Dössel
Oflag VII A Murnau – został wyzwolony 29 kwietnia 1945 przez Amerykanów

Na przełomie lat 1942/1943 w kręgu RSHA była rozważana koncepcja likwidacji funkcjonujących oflagów i przekazanie przebywających w nich w tym czasie około 18 tys. polskich oficerów do obozów koncentracyjnych. Z niewiadomych przyczyn zamysł ten porzucono^[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Oflag VIII E Johannisbrunn (Janske Koupele) – tzw. obóz generalski
Stalag
Dulag

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Józef Litwin, Sprawa oficerów polskich – jeńców w obozach niemieckich („oflagach”) na przełomie roku 1942 i 1943; [w:] „Przegląd Zachodni”, 1957, nr 5, s. 84–93 (pierwsza pełna publikacja in extenso dokumentów niemieckich w tej sprawie).

[1] Józef Litwin, Sprawa oficerów polskich – jeńców w obozach niemieckich („oflagach”) na przełomie roku 1942 i 1943; [w:] „Przegląd Zachodni”, 1957, nr 5, s. 84–93 (pierwsza pełna publikacja in extenso dokumentów niemieckich w tej sprawie).

[1]