Karabin maszynowy MG 131 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Producent | Rheinmetall-Borsig i Zbrojovka Vsetín |
Rodzaj | |
Historia | |
Prototypy | 1938 |
Produkcja | 1940–1945 |
Dane techniczne | |
Kaliber | 13 mm |
Nabój | 13 X 64 mm |
Taśma nabojowa | taśma metalowa |
Wymiary | |
Długość | 1170 mm |
Długość lufy | 550 mm |
Masa | |
karabinu właściwego | 16,6 kg |
Inne | |
Prędkość pocz. pocisku | ok. 750 m/s |
Szybkostrzelność teoretyczna | ok. 900 strz./min |
MG 131 – lotniczy wielkokalibrowy karabin maszynowy o kalibrze 13 mm opracowany w 1938 roku w zakładach Rheinmetall-Borsig i produkowany w latach 1940–1945 dla potrzeb Luftwaffe. Głównie używano go do wyposażenia samolotów myśliwskich, ale także były montowane w wieżyczkach ciężkich samolotów oraz w wieżach zdalnie sterowanych, często w formie karabinów podwójnie sprzężonych[1]. Używany był między innymi w samolotach Bf 109, Me 410, Fw 190, Ju 88, Ju 290[1], He 177 i innych.
MG 131 był zasilany z taśmy nabojowej ciągłej albo rozsypnej. Waga pocisku w zależności od rodzaju (przeciwpancerny, zapalający, smugowy) wahała się w granicach 34 – 38,5 g, masa naboju wynosiła około 74 g, a prędkość początkowa w zależności od rodzaju amunicji – od 710 m/s do 770 m/s[2].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]- Rheinmetall Borsig MG 131 (13 mm)
- MG 131 w Me 410
- Rheinmetall-Borsig MG 131 (13 mm)
- Rheinmetall Borsig MG 131
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Ju 290. www.lexikon-der-wehrmacht.de. [dostęp 2021-05-07].
- ↑ Handbuch der Flugzeug Bordwaffenmunition 1936–1945 S. 78. www.lexpev.nl. s. 73–78. [dostęp 2021-05-07].