French
DeutschJerzy Surowiec – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Data i miejsce urodzenia | 3 stycznia 1944 |
|---|---|
| Poseł IX kadencji Sejmu PRL | |
| Okres | od 13 października 1985 |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
     | |
Jerzy Surowiec (ur. 3 stycznia 1944 w Druskienikach) – polski polityk, poseł na Sejm PRL IX kadencji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W latach 1955–1959 przebywał wraz z rodziną na Syberii (w wyniku przesiedlenia przez sowietów), następnie zamieszkał w Sławnie. Ukończył liceum ogólnokształcące w Darłowie, a w 1967 uzyskał tytuł zawodowy magistra inżyniera mechanika na Politechnice Gdańskiej. Pracował początkowo jako główny technolog w Fabryce Maszyn Rolniczych w Darłowie. Był dyrektorem (a wcześniej zastępcą dyrektora) Przedsiębiorstwa Połowów i Usług Rybackich „Kuter” w Darłowie (pracował w nim od 1974 do 1998). Sprawował funkcje przewodniczącego Miejskiego Komitetu oraz członka Wojewódzkiego Komitetu Stronnictwa Demokratycznego (wstąpił do tej partii w 1968). W drugiej połowie lat 70. został radnym Rady Narodowej Miasta i Gminy w Darłowie, potem jej przewodniczącym. W wyborach w 1985 uzyskał mandat posła na Sejm PRL IX kadencji w okręgu Koszalin z ramienia SD. Zasiadał w Komisji Transportu, Żeglugi i Łączności oraz w Komisji Współpracy Gospodarczej z Zagranicą. Bez powodzenia ubiegał się o mandat senatorski w województwie koszalińskim w wyborach w 1989.
Był prezesem zarządu okręgowego PTTK w Darłowie. Działa także w Związku Sybiraków. Od 1999 do przejścia na emeryturę pełnił funkcję dyrektora Zarządu Dróg Powiatowych w Sławnie[1], był także członkiem rady regionalnej SD w województwie zachodniopomorskim.
W wyborach w 2010 bezskutecznie ubiegał się o mandat radnego Darłowa z listy lokalnego komitetu[2].
Otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Brązowy i Złoty Krzyż Zasługi oraz Medal 40-lecia Polski Ludowej[3], a w 2012 z żoną Marianną Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie.
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Syn Antoniego i Janiny. Od 1962 żonaty z Janiną z domu Mital. Mają troje dzieci: Aldonę, Michała i Aleksandra.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rafał Nagórski, Bezużyteczne światła na skrzyżowaniu w Sławnie [online], gk24.pl, 2 listopada 2008.
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2010
- ↑ Profil na stronie Biblioteki Sejmowej
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. IX kadencja (opracowanie zespół redakcji „Rzeczpospolita”), Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnicze „Rzeczpospolita”, Warszawa 1986, s. 475 (krótki biogram ze zdjęciem)
- Leszek Walkiewicz, Złote Gody państwa Surowców [online], darlowo.pl, 7 listopada 2012.