Jan Kwakszyc – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan Kwakszyc
Data i miejsce urodzenia

9 października 1921
Pakiszki

Data śmierci

10 lipca 2000

Zawód, zajęcie

technik rolnictwa, polityk

Stanowisko

poseł na Sejm PRL VI i VII kadencji (1972–1980)

Partia

Zjednoczone Stronnictwo Ludowe

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego

Jan Kwakszyc (ur. 9 października 1921 w Pakiszkach w gminie Podbrzezie, zm. 10 lipca 2000[1]) – polski rolnik, działacz partyjny i państwowy, poseł na Sejm PRL VI i VII kadencji (1972–1980), sędzia Trybunału Stanu (1982–1989).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Kazimierza. Wykształcenie niepełne średnie, technik rolnictwa. W latach 1942–1944 był członkiem Armii Krajowej, potem wstąpił do 2 Armii Wojska Polskiego. Był rolnikiem w gminie Złotoryja. W 1965 wstąpił do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. W okresie 1975–1981 był wiceprezesem i prezesem Wojewódzkiego Komitetu ZSL, potem do 1984 członkiem prezydium Naczelnego Komitetu ZSL.

W 1972 uzyskał mandat posła na Sejm VI kadencji z okręgu Legnicy. Członek Komisji Zdrowia i Kultury Fizycznej. W 1976 uzyskał reelekcję z tego samego okręgu, był członkiem tej samej Komisji oraz Komisji Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego. Od 1980 był przewodniczącym Wojewódzkiej Rady Narodowej w Legnicy.

Jego syn Zenon był w latach 90. wicewojewodą legnickim z ramienia Polskiego Stronnictwa Ludowego.

Pochowany na cmentarzu komunalnym w Złotoryi[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Grobonet

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]