Wybory parlamentarne w Polsce w 1972 roku – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wybory parlamentarne w Polsce w 1972 roku – wybory do Sejmu PRL, które zostały przeprowadzone 19 marca 1972. Mandaty w Sejmie przydzielono organizacjom należącym do Frontu Jedności Narodu, według ustalonej puli. W Sejmie znaleźli się więc przedstawiciele PZPR (w większości), pozostałych koncesjonowanych partii (ZSL i SD), a także kilkadziesiąt osób bezpartyjnych (w tym po kilku przedstawicieli Stowarzyszenia „Pax”, Znaku i ChSS). Frekwencję 97,94% zatwierdziło Biuro Polityczne KC PZPR[1].

Oficjalne wyniki głosowania i wyniki wyborów[edytuj | edytuj kod]

Oficjalnie podano, że frekwencja w wyborach do Sejmu wyniosła 97,94%. Według Obwieszczenia Państwowej Komisji Wyborczej[2] na listy FJN oddano 99,53% ważnych głosów. Głosów nieważnych oddano 5 084, czyli 0,02% wszystkich oddanych głosów.

Podział mandatów[edytuj | edytuj kod]

Ugrupowanie Mandaty % mandatów
Polska Zjednoczona Partia Robotnicza 255 55,4%
Zjednoczone Stronnictwo Ludowe 117 25,4%
Stronnictwo Demokratyczne 39 8,5%
Stowarzyszenie „Pax” 5 1,1%
Znak 5 1,1%
Chrześcijańskie Stowarzyszenie Społeczne 2 0,4%
Niestowarzyszeni 37 8%

Przykładowe wyniki na poszczególnych kandydatów[edytuj | edytuj kod]

  • poseł Janusz Groszkowski w okręgu wyborczym nr 1 w Warszawie-Śródmieście – 97,98%
  • poseł Józef Kępa w okręgu wyborczym nr 2 w Warszawie-Wola – 93,30%
  • poseł Piotr Jaroszewicz w okręgu wyborczym nr 3 w Warszawie-Praga – 98,91%
  • poseł Stanisław Stomma w okręgu wyborczym nr 9 w Białymstoku – 98,46%
  • poseł Edward Gierek w okręgu wyborczym nr 27 w Sosnowcu – 99,80% (najwięcej ze wszystkich kandydatów)
  • poseł Józef Nagórzański w okręgu wyborczym nr 39 w Tarnowie – 91,10% (najmniej ze wszystkich posłów)

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Andrzej Rzepliński, Niewolne wybory parlamentarne. Doświadczenie polskie 1947–1989, s. 5.
  2. Obwieszczenie Państwowej Komisji Wyborczej z 20 marca 1972, „Życie Warszawy” z 21 marca 1972.