Frank Soskice – Wikipedia, wolna encyklopedia

Frank Soskice
ilustracja
Data urodzenia

23 lipca 1902

Data śmierci

1 stycznia 1979

Minister spraw wewnętrznych
Okres

od 18 października 1964
do 23 grudnia 1965

Przynależność polityczna

Partia Pracy

Poprzednik

Henry Brooke

Następca

Roy Jenkins

Frank Soskice, baron Stow Hill (ur. 23 lipca 1902, zm. 1 stycznia 1979) – brytyjski prawnik i polityk, członek Partii Pracy, minister w pierwszym rządzie Harolda Wilsona.

Wykształcenie odebrał w St Paul’s School w Londynie oraz w Balliol College na Uniwersytecie Oksfordzkim. Studiował prawo i w 1926 r. został powołany do korporacji prawniczej Inner Temple. Walczył podczas II wojny światowej. W 1945 r. został wybrany do Izby Gmin jako reprezentant okręgu Birkenhead East. W latach 1950–1955 reprezentował okręg wyborczy Sheffield Neepsend, a następnie od 1956 r. okręg Newport, Monmouthshire.

W 1945 r. otrzymał stanowisko Radcy Generalnego Anglii i Walii w administracji Attleego. Przez krótki czas był również brytyjskim delegatem do Zgromadzenia Ogólnego ONZ. W kwietniu 1951 r. został na krótko prokuratorem generalnym. Utrzymał się na tym stanowisku do porażki partii pracy w wyborach tego roku. W 1952 r. został członkiem gabinetu cieni. Od 1963 r. był w nim ministrem spraw wewnętrznych.

Po powrocie Partii Pracy do władzy w 1964 r. Soskice został ministrem spraw wewnętrznych. Z powodu słabego stanu zdrowia nie był w stanie należycie wypełniać swoich obowiązków i w grudniu 1965 r. został Lordem Tajnej Pieczęci. Za czasów jego urzędowania w Home Office zniesiono w Wielkiej Brytanii karę śmieri. Soskice zrezygnował ze stanowisko rządowych oraz mandatu parlamentarnego w 1966 r. Został kreowany parem dożywotnim jako baron Stow Hill i zasiadł w Izbie Lordów. Zmarł w 1979 r.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]