Francesco Canalini – Wikipedia, wolna encyklopedia
Arcybiskup tytularny Valeria | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Nuncjusz Apostolski w Szwajcarii | |
Okres sprawowania | 2004–2011 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Prezbiterat | 18 marca 1961 |
Nominacja biskupia | 28 maja 1986 |
Sakra biskupia | 12 lipca 1986 |
Data konsekracji | 12 lipca 1986 | ||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
|
Francesco Canalini (ur. 23 marca 1936 w Osimo we Włoszech) – duchowny katolicki, arcybiskup, emerytowany nuncjusz apostolski w Szwajcarii i Liechtensteinie.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]18 marca 1961 otrzymał święcenia kapłańskie i został inkardynowany do diecezji Osimo-Cingoli. W 1966 rozpoczął przygotowanie do służby dyplomatycznej na Papieskiej Akademii Kościelnej.
28 maja 1986 został mianowany przez Jana Pawła II pro-nuncjuszem apostolskim w Indonezji oraz arcybiskupem tytularnym Valeria. Sakry biskupiej 12 lipca 1986 r. udzielił kard. Agostino Casaroli.
Następnie reprezentował Stolicę Świętą w Ekwadorze (1991-1998) i Australii (1998-2004).
W 2004 został przeniesiony do nuncjatury w Szwajcarii, będąc jednocześnie akredytowanym w Liechtensteinie. W kwietniu 2011 przeszedł na emeryturę. Jego następcą został abp Diego Causero.