Fieodosij Wanin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Fieodosij Wanin
Феодосий Ванин
Data i miejsce urodzenia

25 lutego 1914
Baturinska

Data śmierci

26 grudnia 2009

Wzrost

164 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Mistrzostwa Europy
brąz Bruksela 1950 maraton
Odznaczenia
Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonej Gwiazdy Order „Znak Honoru”

Fieodosij Karpowicz Wanin (ros. Феодосий Карпович Ванин, ur. 25 lutego 1914 w stanicy Baturinska, zm. 26 grudnia 2009[1][2]) – radziecki lekkoatleta, długodystansowiec, medalista mistrzostw Europy z 1950.

Był znanym długodystansowcem już przez II wojną światową. W 1942 otrzymał polecenie poprawienia rekordu świata dla wzmocnienia ducha bojowego narodu. 23 września w Moskwie w biegu na 20 000 metrów uzyskał czas 1:03:51,0, lepszy od ówcześnie figurującego w oficjalnych zestawieniach rekordu Juana Carlosa Zabali 1:04:00,2. Jednak András Csaplár uzyskał lepszy wynik – 1:03:01,2 już w 1941, który był później zatwierdzony przez IAAF[3][4].

Wanin zajął 5. w biegu na 10 000 metrów na mistrzostwach Europy w 1946 w Osloł[5].

1 listopada 1949 ustanowił rekord świata w biegu na 30 000 metrów czasem 1:39:14,6[6].

Zdobył brązowy medal w biegu maratońskim na mistrzostwach Europy w 1950 w Brukseli, przegrywając jedynie z Jackiem Holdenemem z Wielkiej Brytanii i Veikko Karvonenem z Finlandii[7].

Na igrzyskach olimpijskich w 1952 w Helsinkach zajął 27. miejsce w maratonie[2].

Zdobył następujące medale mistrzostw ZSRR[1][3]:

Ustanawiał rekordy ZSRR w biegu na 10 000 metrów (30:35,2 6 września 1942 w Moskwie), dwukrotnie w biegu maratońskim (2:31:55,0 15 lipca 1948 w Moskwie i 2:29,09,4 15 lipca 1950 w Moskwie)[8], a także w biegu na 15 000 metrów (48,00,8), biegu godzinnym (18 779 m) i biegu na 20 000 metrów (1:03:51,0, wszystkie 23 września 1942 w Moskwie)[3].

Jest autorem książki Бег марафонца (Bieg maratończyka) wydanej w 1951. Po zakończeniu kariery zawodniczej był trenerem[1].

Był odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy (27 kwietnia 1957), orderem Czerwonej Gwiazdy i Orderem „Znak Honoru”. W 1942 otrzymał odznakę Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Ванин Феодосий Карпович [online], sport-strana.ru [dostęp 2019-01-09] (ros.).
  2. a b Feodosy Vanin [online], olympedia.org [dostęp 2020-08-05] (ang.).
  3. a b c B.Б. Зеличенок, B.Н. Спичков, B.Л. Штейнбах: Лёгкая Aтлетика: энциклопедия А-Я в 2-х томах. T. 1: А–Н. Moskwa: Человек, 2012, s. 130. ISBN 978-5-904885-80-9. (ros.).
  4. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 101 [dostęp 2019-01-09] (ang.).
  5. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 493 [dostęp 2019-01-09] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  6. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 108 [dostęp 2019-01-09] (ang.).
  7. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 498 [dostęp 2019-01-09] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  8. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 59 i 65. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).