Fanny Ardant – Wikipedia, wolna encyklopedia

Fanny Ardant

Fanny Ardant (2020)
Imię i nazwisko	Fanny Marguerite Judith Ardant
Data i miejsce urodzenia	22 marca 1949 Saumur
Zawód	aktorka, reżyserka, scenarzystka, piosenkarka
Lata aktywności	od 1974
Multimedia w Wikimedia Commons

Fanny Marguerite Judith Ardant (ur. 22 marca 1949 w Saumur) – francuska aktorka, reżyserka, scenarzystka i piosenkarka. Dwukrotna laureatka Cezara^[1].

Urodziła się w Saumur w departamencie Maine i Loara jako córka dyplomaty wojskowego pułkownika Jean–Marie Ardanta^[2]. Jest spokrewniona z Charlesem Ardantem du Picqem^[3]. Dzieciństwo spędziła podróżując po Europie^[4]. Dorastała w Monako do 17 roku życia, kiedy to przeprowadziła się do Aix-en-Provence, aby studiować stosunki międzynarodowe w Instytucie Nauk Politycznych, który ukończyła po trzech latach w 1971.

Mając dwadzieścia kilka lat, jej zainteresowania skierowały się w stronę teatru. Po kursie aktorskim u Jeana Périmony^[5], w 1974 po raz pierwszy pojawiła się na scenie w sztuce Pierre’a Corneille’a Polieukt. Wystąpiła też w przedstawieniach: Mistrz zakonu Santiago Henry’ego de Montherlanta (1976), Estera Jeana Racine’a (1977), Elektra Jeana Giraudoux (1978) i Złota czaszka Paula Claudela (1979).

Debiutowała na ekranie w niewielkiej roli Marie-Paule w dramacie Marie–poupée (1976) z André Dussollier. Następnie wystąpiła jako Jeanne Laurent w miniserialu fantastycznonaukowym TF1 Mutant (Le mutant, 1978) z Gillesem Kohlerem, dreszczowcu Psy (Les chiens, 1979) u boku Gérarda Depardieu i jako Natacha w serialu France 3 Kino 16: Muza i Madonna (Cinéma 16: La muse et la Madone, 1979) z Françoise Fabian i Francisem Husterem. Zwróciła na siebie uwagę w roli Fanny Vilatte w miniserialu Antenne 2 Lata marzeń i złudzeń (Les dames de la côte, 1979–1980) z Edwige Feuillère, z którą spotkała się ponownie na planie miniserialu Antenne 2 Głowa rodziny (Le chef de famille, 1982), gdzie zagrała Catarinę Coste, znaną jako Katy.

Po występie w roli Véronique w dramacie muzycznym Claude’a Leloucha Jedni i drudzy (Les uns et les autres, 1980), François Truffaut powierzył jej rolę Mathilde Bauchard w melodramacie Kobieta z sąsiedztwa (La femme d’à côté, 1981)^[6], za którą była nominowana do Cezara dla najlepszej aktorki. W 1983 powróciła na scenę w roli tytułowej w inscenizacji Augusta Strindberga Panna Julia, gdzie jej poprzedniczką była Isabelle Adjani. Volker Schlöndorff zaangażował ją do roli księżnej Oriane de Guermantes w Miłość Swanna (Un amour de Swann, 1983) na podstawie fragmentów W poszukiwaniu straconego czasu Marcela Prousta z udziałem Jeremy’ego Ironsa, Ornelli Muti i Alaina Delona.

Zasiadała w jury konkursu głównego na 43. MFF w Cannes (1990).

Ze związku z aktorem Dominique Leverdem ma córkę Lumir (ur. 4 kwietnia 1975). W latach 1981–1984 jej partnerem był François Truffaut, z którym miała córkę Joséphine (ur. 28 września 1983). Daughter: Lumir (ur. 1975). Ze związku z producentem filmowym Fabio Conversim ma córkę Baladine (ur. 24 kwietnia 1990).

• Marie-poupée (1976)
• Psy (Les Chiens, 1979) jako L'infirmičre
• La Muse et la Madone (1979) jako Natacha
• Jedni i drudzy (Les uns et les autres, 1981) jako Véronique
• Kobieta z sąsiedztwa (La femme d'a côté, 1981) jako Mathilde Bauchard
• Opowieści Niesamowite: Upadek domu Usherów (Histoires extraordinaires: La chute de la maison Usher, 1981) jako Madeline Usher
• Byle do niedzieli (Vivement dimanche!, 1983) jako Barbara Becker
• Życie jest powieścią (La vie est un roman, 1983) jako Livia Cerasquier
• Desiderio (1983) jako Lucia
• Benvenuta (1983) jako Benvenuta
• Miłość Swanna (Un amour de Swann, 1984) jako księżna Guermantes
• Miłość aż po śmierć (L’Amour a mort, 1984) jako Judith Martignac
• Les Enragés (1985) jako Jessica Melrose
• Vivement Truffaut (1985) jako ona sama/Barbara
• Następne lato (L'Été prochain, 1985) jako Dina
• Melodramat (Mélo, 1986) jako Christiane Levesque
• Narada rodzinna (Conseil De Familie, 1986) jako matka
• Paltoquet (Le Paltoquet, 1986) jako Lotte
• Rodzina (La Famiglia, 1987) jako Adriana w dojrzałym wieku
• Lęk i miłość (Paura e amore, 1988) jako Velia
• Médecins des hommes (1988)
• Australia (1989) jako Jeanne Gauthier
• Aventure de Catherine C. (1990) jako Catherine Crachat
• Strach przed ciemnością (Afraid of the Dark, 1991) jako Miriam
• Amok (1993) jako Elle
• Pułkownik Chabert (Le Colonel Chabert, 1994) jako Countess Ferraud
• Po tamtej stronie chmur (Al di là delle nuvole, 1995) jako Patricia
• Sto i jedna noc (Les cent et une nuits, 1995) jako La star qui tourne la nuit
• Sabrina (1995) jako Irčne
• Śmieszność (Ridicule, 1996) jako madame de Blayac
• Robienie filmów to dla mnie życie (Fare un film per me è vivere, 1996)
• Désiré (1996) jako Odette
• Pedał (Pédale douce, 1996) jako Eva
• Kolacja (La Cena, 1998) jako Flora
• Elizabeth (1998) jako Maria z Gwizjuszy
• Balzac (1999) jako Ewelina Hańska
• Syn Francuza (Le fils du Français, 1999) jako Anne
• Libertyn (Le Libertin, 2000) jako madame Therbouche
• Boskie jak diabli (Sin noticias de Dios, 2001) jako Marina D’Angelo
• Change moi ma vie (2001) jako Nina
• Wieczna Callas (Callas Forever, 2002) jako Maria Callas
• 8 kobiet (8 femmes, 2002) jako Pierrette
• Sarah (2003) jako Sarah Bernhardt
• Nathalie... (2003) jako Catherine
• L' Odore del sangue (2004) jako Silvia
• Rok potopu (El año del diluvio, 2004) jako Sor Consuelo
• Zakochany Paryż (Paris, je t'aime, 2006) jako Fanny Forestier
• Le Beau monde (2006)
• Czytadło (Roman de gare, 2007) jako Judith Ralitzer
• Godzina szczytu (L'ora di punta, 2007) jako Caterina
• Sekrety (Ha-Sodot, 2007) jako Anouk
• Witaj, Do widzenia (Hello Goodbye, 2008) jako Gisele Gaash
• Boski (Il divo, 2008) jako żona ambasadora Francji
• Twarz (Visage, 2009) jako producentka / żona Hérode
• Trésor (2009) jako Françoise Lagier

• Portret na życzenie: Fanny Ardant. „Film”. nr 18 (1817)/1984 (XXXIX), s. 22, 1984-04-29. Warszawa: RSW „Prasa-Książka- Ruch”. ISSN 0137-463X. 

• Fanny Ardant w bazie IMDb (ang.)
• Fanny Ardant w bazie Filmweb
• Fanny Ardant w bazie IMDb (ang.)
• Fanny Ardant w bazie Discogs.com (ang.)