Falenica – Wikipedia, wolna encyklopedia

Falenica

osiedle i obszar MSI Warszawy
Ulica Bambusowa w Falenicy, po lewej dawna synagoga
Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Miasto	Warszawa
Dzielnica	Wawer
Prawa miejskie	1924 rok
W granicach Warszawy	1951
SIMC	0918880
Tablice rejestracyjne	WT
Położenie na mapie dzielnicy
Multimedia w Wikimedia Commons

Falenica – osiedle i obszar MSI^[1] w dzielnicy Wawer w Warszawie.

W latach 1924–1951 samodzielne miasto i siedziba gminy Falenica Letnisko^[2][3].

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Według miejscowej legendy nazwa „Falenica” pochodzi z czasów wielkiej powodzi, gdy Wisła wylała zalewając okoliczne tereny, woda zatrzymała się pod samą wsią i „fale nic” jej nie zrobiły. Jest to jednak etymologia ludowa. Nazwa osiedla pochodzi najprawdopodobniej od słowiańskiego imienia Fał, Falisław (Chwalisław) – przypuszczalnego pierwszego właściciela lub założyciela osady. Oznacza „miejsce zamieszkane przez potomków Fała” i występowała również w zapisach historycznych w formie Falencice i Falęcice^[4].

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Falenica graniczy na północy z Miedzeszynem, na południu z Józefowem. Jej zachodnią granicę stanowi Wisła. Falenica jest położona w otulinie Mazowieckiego Parku Krajobrazowego. Leży na tzw. linii otwockiej – ciągu miejscowości położonych przy szlaku kolejowym w kierunku Lublina.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Nadwiślańska wieś Falenica prawo niemieckie otrzymała w połowie XV wieku. Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie czerskim ziemi czerskiej województwa mazowieckiego^[5].

Duże szanse rozwoju gospodarczego i społecznego dla miejscowości stworzyła przeprowadzona w pobliżu w 1877 roku Kolej Nadwiślańskańska. Wieś zanikła po I wojnie światowej, a rozwijać się zaczęła położona dalej od Wisły osada letniskowa Wille Falenickie (lub Falenica-Wille) – dzisiejsza Falenica. Zamieszkiwała ją w większości ludność żydowska.

Znaczna część drewnianej zabudowy miejscowości spłonęła w czasie działań wojennych we wrześniu 1939 roku^[6]. W czasie okupacji niemieckiej, w 1940 roku, w Falenicy utworzono getto, przez które przeszło około 6,5 tys. Żydów. Zostało ono zlikwidowane 20 sierpnia 1942, kiedy to jego mieszkańcy zostali wywiezieni do obozu zagłady w Treblince^[7].

 Osobny artykuł: Getto w Falenicy.

Od 1942 roku na terenie tartaku Rubena Najwera funkcjonował również obóz pracy dla ludności żydowskiej^[7]. Więźniowie, poza jedną osobą, zostali zamordowani podczas likwidacji obozu 7 maja 1943 roku^[7].

Po wyzwoleniu we wrześniu 1944 roku Pragi spod okupacji niemieckiej tymczasowo uruchomiono zamkniętą przed wojną gminną elektrownię w Falenicy, która do 1946 roku zaopatrywała w energię elektryczną prawobrzeżną część Warszawy^[8].

W 1951 roku Falenica znalazła się w granicach administracyjnych Warszawy.

Ważniejsze obiekty[edytuj | edytuj kod]

• zabytkowe dworce: Kolei Nadwiślańskiej (Warszawa Falenica) wybudowanego w latach dwudziestych i Kolei Jabłonowskiej (Falenica WKD) z 1913 roku przy ulicy Obszarowej.
• budynek dawnej elektrowni gminnej z 1929 roku przy ul. Gruntowej 2^[8].
• kapliczka z wizerunkiem Matki Boskiej postawiona przez mieszkańców Falenicy w podzięce za szczęśliwy powrót do swoich domów z I wojny światowej (naprzeciwko pętli autobusowej).
• przedwojenny pałacyk Mon Plaisir Tadeusza Karszo-Siedlewskiego znajdujący się w kwadracie ulic: Zatrzebie, Bysławskiej, Zagrodowej i Połanieckiej. Został wybudowany dla tancerki Olgi Sławskiej. W pałacyku ostatnie przemówienie do narodu wygłosił prezydent Ignacy Mościcki. W czasie okupacji niemieckiej mieszkał tam gubernator dystryktu warszawskiego Ludwig Fischer. Po wojnie budynek był użytkowany przez UB.
• wybudowana w 1938 roku synagoga znajdująca się przy ul. Bambusowej 9.
• kilka świdermajerów z końca XIX oraz początku XX wieku.
• Sosna Falenicka

Publiczny transport zbiorowy[edytuj | edytuj kod]

Do Falenicy dojeżdżają autobusy Zarządu Transportu Miejskiego, prywatnych przewoźników, pociągi Kolei Mazowieckich i Szybkiej Kolei Miejskiej.

Oświata[edytuj | edytuj kod]

• Szkoły podstawowe:
  • Szkoła Podstawowa nr 216 im. Klonowego Liścia, ul. Wolna 36/38
  • Szkoła Podstawowa nr 124 im. Stanisława Jachowicza, ul. Bartoszycka 45/47
• Zespół szkół
  • Szkoła Podstawowa Nr 76 im. 13 Dywizji Piechoty Strzelców Kresowych, ul. Poezji 5
  • Zespół Szkół Ogólnokształcących im. św. Pawła z Tarsu, ul. Poezji 19
• Szkoły średnie:
  • XXV Liceum Ogólnokształcące im. Józefa Wybickiego, ul. Halna 20
• Schronisko dla Nieletnich i Zakład Poprawczy, ul. Jachowicza 4
• Wawerska Szkoła Realna, ul. Małowiejska 31
• Edukacja dorosłych:
  • Europejskie Centrum Komunikacji i Kultury, ul. Olecka 30

Kultura[edytuj | edytuj kod]

W Falenicy realizowany jest serial Na dobre i na złe. Budynek fikcyjnego szpitala mieści się na ulicy Bysławskiej 88, w budynku dawnej huty szkła.

Religia[edytuj | edytuj kod]

• Rzymskokatolicka Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa, ul. Narcyzowa 18
• Główna Świątynia Szkoły Zen Kwan Um w Polsce, ul. Małowiejska 22/24
• Sala Królestwa Świadków Jehowy, ul. Patriotów 37

Sport[edytuj | edytuj kod]

• Kluby sportowe:
  • Międzyzakładowy Klub Sportowy „Falenica” (dawniej „Hutnik” Falenica) założony w 1945 roku. W klubie grał m.in. Stefan Szczepłek.
  • Parafialny Klub Sportowy „Serce” Falenica.
  • Towarzystwo Sportowe Falenica
• Obiekty sportowe:
  • Hala widowiskowo-sportowa przy ul. Poezji 5 (liczba miejsc: 150-290). W 2010 roku odbyły się tu Mistrzostwa Świata w sumo.
  • Ośrodek Sportu i Rekreacji TKKF Falenica – cztery korty tenisowe, siłownia, boisko uniwersalne.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Historia Żydów w Falenicy na portalu Wirtualny Sztetl
• Strona informacyjna osiedla Falenica
• Falenica, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 368 .