Earle Meadows – Wikipedia, wolna encyklopedia

Earle Meadows
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 czerwca 1913
Corinth

Data i miejsce śmierci

11 listopada 1992
Fort Worth

Wzrost

185 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
złoto Berlin 1936 lekkoatletyka
(skok o tyczce)

Earle Elmer Meadows (ur. 29 czerwca 1913 w Corinth, w stanie Missisipi, zm. 11 listopada 1992 w Fort Worth, w Teksasie[1]) – amerykański lekkoatleta skoczek o tyczce, mistrz olimpijski z Berlina z 1936.

Odniósł wiele sukcesów wraz ze swym kolegą z University of Southern California Billem Seftonem, z którym byli nazywani Niebiańskimi bliźniakami (ang. the Heavenly Twins)[1]. Wspólnie zdobyli mistrzostwo Stanów Zjednoczonych (AAU) w 1935[2], akademickie mistrzostwo USA (NCAA) w 1935 i 1936[3], a także ustanowili dwa rekordy świata w 1937 (4,48 m oraz 4,54 m)[4].

Jednak na igrzyskach olimpijskich w 1936 w Berlinie Meadows samotnie zdobył złoty medal z wynikiem 4,35 m (rekord olimpijski), zaś Sefton zajął 4. miejsce (4,25 m)[1].

Meadows był również trzykrotnym mistrzem USA (AAU) w hali w 1937, 1940 i 1941[5]. Po zakończeniu kariery sportowej prowadził przedsiębiorstwo w branży instrumentów muzycznych w Teksasie[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Earle Meadows [online], olympedia.org [dostęp 2020-07-31] (ang.).
  2. United States Championships (Men 1876–1942) [online], GBRAthletics [dostęp 2020-07-31] (ang.).
  3. NCAA Division I Championships (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2020-07-31] (ang.).
  4. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 165 [dostęp 2020-07-31] (ang.).
  5. United States Indoor Championships (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2020-07-31] (ang.).