Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1924 – skok o tyczce mężczyzn – Wikipedia, wolna encyklopedia

Letnie Igrzyska Olimpijskie 1924
Lekkoatletyka
Skok o tyczce mężczyzn
Złoty medal

Stany Zjednoczone Lee Barnes

Srebrny medal

Stany Zjednoczone Glenn Graham

Brązowy medal

Stany Zjednoczone James Brooker

Lekkoatletyka na
Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1924
Biegi
100 m mężczyźni
200 m mężczyźni
400 m mężczyźni
800 m mężczyźni
1500 m mężczyźni
5000 m mężczyźni
10 000 m mężczyźni
3000 m z przeszkodami mężczyźni
110 m przez płotki mężczyźni
400 m przez płotki mężczyźni
4 x 100 m mężczyźni
4 x 400 m mężczyźni
3000 m drużynowo mężczyźni
Maraton mężczyźni
Chód na 10 km mężczyźni
Bieg przełajowy indywidualnie mężczyźni
Bieg przełajowy drużynowo mężczyźni
Skoki
Skok w dal mężczyźni
Trójskok mężczyźni
Skok wzwyż mężczyźni
Skok o tyczce mężczyźni
Rzuty
Pchnięcie kulą mężczyźni
Rzut dyskiem mężczyźni
Rzut młotem mężczyźni
Rzut oszczepem mężczyźni
Wieloboje
Pięciobój lekkoatletyczny mężczyźni
Dziesięciobój mężczyźni

Skok o tyczce mężczyzn – był jedną z konkurencji lekkoatletycznych rozgrywanych podczas igrzysk olimpijskich w Paryżu. Zawody odbyły się w dniach 9 lipca (kwalifikacje) i 10 lipca (finał) 1924 roku na Stade Olympique Yves-du-Manoir. Wystartowało 20 zawodników z 13 krajów.

Rekordy[edytuj | edytuj kod]

Tabela uwzględnia rekordy uzyskane przed rozpoczęciem rywalizacji.

Zawodnik Wynik Miejsce Data
Rekord świata Norwegia Charles Hoff 4,21 Dania Kopenhaga 22 lipca 1923
Rekord olimpijski Stany Zjednoczone Frank Foss 4,09 Belgia Antwerpia 20 sierpnia 1920

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Eliminacje[edytuj | edytuj kod]

Rywalizowano w dwóch grupach eliminacyjnych. Do finału awansowali zawodnicy którzy pokonali wysokość 3,66 m.

Pozycja grupa el. Zawodnik Wynik Uwagi
1. 1 Stany Zjednoczone Lee Barnes 3,66 Q
1 Stany Zjednoczone James Brooker 3,66 Q
1 Kanada Victor Pickard 3,66 Q
2 Stany Zjednoczone Glenn Graham 3,66 Q
2 Stany Zjednoczone Ralph Spearow 3,66 Q
2 Belgia Maurice Henrijean 3,66 Q
2 Dania Henry Petersen 3,66 Q
8. 1 Francja Paul Dufauret 3,55
2 Francja Maurice Vautier 3,55
2 Kanada Irving Francis 3,55
11. 1 Francja Robert Duthil 3,40
1 Brazylia Eurico de Freitas 3,40
2 Francja Marcel Muzard 3,40
2 Holandia Harry de Keijser 3,40
15. 1 Czechosłowacja František Fuhrherr-Nový 3,20
1 Wielka Brytania James Campbell 3,20
1 Grecja Argyris Karagiannis 3,20
2 Finlandia Yrjö Helander 3,20
2 Estonia Valter Ever 3,20
2 Polska Stefan Adamczak 3,20

Finał[edytuj | edytuj kod]

O kolejności miejscach 1-2 i 3-4 zadecydowała dogrywka pomiędzy zawodnikami.

Pozycja Zawodnik Wynik
1. Stany Zjednoczone Lee Barnes 3,95
2. Stany Zjednoczone Glenn Graham 9,95
3. Stany Zjednoczone James Brooker 3,90
4. Dania Henry Petersen 3,90
5. Kanada Victor Pickard 3,80
6. Stany Zjednoczone Ralph Spearow 3,70
7. Belgia Maurice Henrijean NM

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]