Domenico Giacobazzi – Wikipedia, wolna encyklopedia

Domenico Giacobazzi
	Kardynał prezbiter
Kraj działania	Państwo Kościelne
Data i miejsce urodzenia	1444 ; Rzym
Data i miejsce śmierci	2 lipca 1527 ; Rzym
	Biskup Nocera Inferiore
Okres sprawowania	1511-1517, 1524-1527
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Kreacja kardynalska	1 lipca 1517; Leon X
Kościół tytularny	S. Lorenzo in Panisperna; S. Bartolomeo all'Isola; S. Clemente

Domenico Giacobazzi (ur. w 1444 w Rzymie, zm. 2 lipca 1527 tamże^[1]) – włoski kardynał.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Cristoforo Giacobazzi de Facheschisa; jego bratankiem był Girolamo Verallo^[1]. W młodości studiował teologię oraz prawo cywilne i karne^[1]. W 1493 rozpoczął pracę w Rocie Rzymskiej, a następnie został jej dziekanem^[1]. 8 listopada 1511 został wybrany biskupem Nocery^[2]. Sześć lat później, zrezygnował z kierowania diecezją na rzecz swojego brata, Andrei, a następnie uczestniczył w soborze laterańskim V i został papieskim wikariuszem generalnym^[1]. 1 lipca 1517 został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał diakonię San Lorenzo in Panisperna^[2]. Od 2 grudnia 1519 do 23 marca 1523 był administratorem apostolskim diecezji Cassano all’Ionio^[2]. Po śmierci swojego brata ponownie został (w 1524) biskupem Nocery i pozostał nim aż do śmierci^[1]. W 1527 był także kamerlingiem Kolegium Kardynałów^[1].

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Giacobazzi, Domenico. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-08-22]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Domenico Cardinal Giacobazzi. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2013-08-22]. (ang.).